ху́паць
‘хукаць на каго-небудзь, што-небудзь, у што-небудзь і без дапаўнення’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ху́паю | ху́паем | |
| ху́паеш | ху́паеце | |
| ху́пае | ху́паюць | |
| Прошлы час | ||
| ху́паў | ху́палі | |
| ху́пала | ||
| ху́пала | ||
| Загадны лад | ||
| ху́пай | ху́пайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ху́паючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)