харашы́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
харашу́ся |
харо́шымся |
| 2-я ас. |
харо́шышся |
харо́шыцеся |
| 3-я ас. |
харо́шыцца |
харо́шацца |
| Прошлы час |
| м. |
харашы́ўся |
харашы́ліся |
| ж. |
харашы́лася |
| н. |
харашы́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
харашы́ся |
харашы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
харо́шачыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
харашы́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
харашу́ |
харо́шым |
| 2-я ас. |
харо́шыш |
харо́шыце |
| 3-я ас. |
харо́шыць |
харо́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
харашы́ў |
харашы́лі |
| ж. |
харашы́ла |
| н. |
харашы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
харашы́ |
харашы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
харо́шачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Харашэ́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Харашэ́вічы |
| Р. |
Харашэ́віч Харашэ́вічаў |
| Д. |
Харашэ́вічам |
| В. |
Харашэ́вічы |
| Т. |
Харашэ́вічамі |
| М. |
Харашэ́вічах |
харашэ́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
харашэ́йшы |
харашэ́йшая |
харашэ́йшае |
харашэ́йшыя |
| Р. |
харашэ́йшага |
харашэ́йшай харашэ́йшае |
харашэ́йшага |
харашэ́йшых |
| Д. |
харашэ́йшаму |
харашэ́йшай |
харашэ́йшаму |
харашэ́йшым |
| В. |
харашэ́йшы (неадуш.) харашэ́йшага (адуш.) |
харашэ́йшую |
харашэ́йшае |
харашэ́йшыя (неадуш.) харашэ́йшых (адуш.) |
| Т. |
харашэ́йшым |
харашэ́йшай харашэ́йшаю |
харашэ́йшым |
харашэ́йшымі |
| М. |
харашэ́йшым |
харашэ́йшай |
харашэ́йшым |
харашэ́йшых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
харашэ́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
харашэ́ю |
харашэ́ем |
| 2-я ас. |
харашэ́еш |
харашэ́еце |
| 3-я ас. |
харашэ́е |
харашэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
харашэ́ў |
харашэ́лі |
| ж. |
харашэ́ла |
| н. |
харашэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
харашэ́й |
харашэ́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
харашэ́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Харбі́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Харбі́н |
| Р. |
Харбі́на |
| Д. |
Харбі́ну |
| В. |
Харбі́н |
| Т. |
Харбі́нам |
| М. |
Харбі́не |
харва́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
харва́т |
харва́ты |
| Р. |
харва́та |
харва́таў |
| Д. |
харва́ту |
харва́там |
| В. |
харва́та |
харва́таў |
| Т. |
харва́там |
харва́тамі |
| М. |
харва́це |
харва́тах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
харва́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
харва́тка |
харва́ткі |
| Р. |
харва́ткі |
харва́так |
| Д. |
харва́тцы |
харва́ткам |
| В. |
харва́тку |
харва́так |
| Т. |
харва́ткай харва́ткаю |
харва́ткамі |
| М. |
харва́тцы |
харва́тках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.