трудава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трудава́нне |
трудава́нні |
Р. |
трудава́ння |
трудава́нняў |
Д. |
трудава́нню |
трудава́нням |
В. |
трудава́нне |
трудава́нні |
Т. |
трудава́ннем |
трудава́ннямі |
М. |
трудава́нні |
трудава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
трудава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
труду́юся |
труду́емся |
2-я ас. |
труду́ешся |
труду́ецеся |
3-я ас. |
труду́ецца |
труду́юцца |
Прошлы час |
м. |
трудава́ўся |
трудава́ліся |
ж. |
трудава́лася |
н. |
трудава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
труду́йся |
труду́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
труду́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
трудава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
труду́ю |
труду́ем |
2-я ас. |
труду́еш |
труду́еце |
3-я ас. |
труду́е |
труду́юць |
Прошлы час |
м. |
трудава́ў |
трудава́лі |
ж. |
трудава́ла |
н. |
трудава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
труду́й |
труду́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
труду́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Трудава́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
ж. |
Н. |
Трудава́я |
Р. |
Трудаво́й |
Д. |
Трудаво́й |
В. |
Трудаву́ю |
Т. |
Трудаво́й Трудаво́ю |
М. |
Трудаво́й |
трудаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трудаві́к |
трудавікі́ |
Р. |
трудавіка́ |
трудавіко́ў |
Д. |
трудавіку́ |
трудавіка́м |
В. |
трудавіка́ |
трудавіко́ў |
Т. |
трудавіко́м |
трудавіка́мі |
М. |
трудавіку́ |
трудавіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Трудаві́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Трудаві́к |
Р. |
Трудавіка́ |
Д. |
Трудавіку́ |
В. |
Трудаві́к |
Т. |
Трудавіко́м |
М. |
Трудавіку́ |
Трудавы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
м. |
Н. |
Трудавы́ |
Р. |
Трудаво́га |
Д. |
Трудаво́му |
В. |
Трудавы́ |
Т. |
Трудавы́м |
М. |
Трудавы́м |
тру́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тру́джанне |
тру́джанні |
Р. |
тру́джання |
тру́джанняў |
Д. |
тру́джанню |
тру́джанням |
В. |
тру́джанне |
тру́джанні |
Т. |
тру́джаннем |
тру́джаннямі |
М. |
тру́джанні |
тру́джаннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
труджэ́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
труджэ́льнік |
труджэ́льнікі |
Р. |
труджэ́льніка |
труджэ́льнікаў |
Д. |
труджэ́льніку |
труджэ́льнікам |
В. |
труджэ́льніка |
труджэ́льнікаў |
Т. |
труджэ́льнікам |
труджэ́льнікамі |
М. |
труджэ́льніку |
труджэ́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.