Трудаві́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Трудаві́к
Р. Трудавіка́
Д. Трудавіку́
В. Трудаві́к
Т. Трудавіко́м
М. Трудавіку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)