трудаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| трудаві́к | трудавікі́ | |
| трудавіка́ | трудавіко́ў | |
| трудавіку́ | трудавіка́м | |
| трудавіка́ | трудавіко́ў | |
| трудавіко́м | трудавіка́мі | |
| трудавіку́ | трудавіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)