таво́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
таво́тны |
таво́тная |
таво́тнае |
таво́тныя |
| Р. |
таво́тнага |
таво́тнай
таво́тнае |
таво́тнага |
таво́тных |
| Д. |
таво́тнаму |
таво́тнай |
таво́тнаму |
таво́тным |
| В. |
таво́тны (неадуш.)
таво́тнага (адуш.) |
таво́тную |
таво́тнае |
таво́тныя (неадуш.)
таво́тных (адуш.) |
| Т. |
таво́тным |
таво́тнай
таво́тнаю |
таво́тным |
таво́тнымі |
| М. |
таво́тным |
таво́тнай |
таво́тным |
таво́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
таво́ціць
‘змазваць што-небудзь тавотам’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
таво́чу |
таво́цім |
| 2-я ас. |
таво́ціш |
таво́ціце |
| 3-я ас. |
таво́ціць |
таво́цяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
таво́ціў |
таво́цілі |
| ж. |
таво́ціла |
| н. |
таво́ціла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
таво́ць |
таво́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
таво́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.