ску́ліна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ску́ліна | ску́ліны | |
ску́ліны | ску́лін | |
ску́ліне | ску́лінам | |
ску́ліну | ску́ліны | |
ску́лінай ску́лінаю |
ску́лінамі | |
ску́ліне | ску́лінах |
Крыніцы:
ску́ліна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ску́ліна | ску́ліны | |
ску́ліны | ску́лін | |
ску́ліне | ску́лінам | |
ску́ліну | ску́ліны | |
ску́лінай ску́лінаю |
ску́лінамі | |
ску́ліне | ску́лінах |
Крыніцы:
скулі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
скулю́ся | ску́лімся | |
ску́лішся | ску́ліцеся | |
ску́ліцца | ску́ляцца | |
Прошлы час | ||
скулі́ўся | скулі́ліся | |
скулі́лася | ||
скулі́лася | ||
Загадны лад | ||
скулі́ся | скулі́цеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
скулі́ўшыся |
Крыніцы:
скулі́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
скулю́ | ску́лім | |
ску́ліш | ску́ліце | |
ску́ліць | ску́ляць | |
Прошлы час | ||
скулі́ў | скулі́лі | |
скулі́ла | ||
скулі́ла | ||
Загадны лад | ||
скулі́ | скулі́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
скулі́ўшы |
Крыніцы:
ску́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ску́лка | ску́лкі | |
ску́лкі | ску́лак | |
ску́лцы | ску́лкам | |
ску́лку | ску́лкі | |
ску́лкай ску́лкаю |
ску́лкамі | |
ску́лцы | ску́лках |
Крыніцы:
ску́лле
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ску́лле | |
ску́лля | |
ску́ллю | |
ску́лле | |
ску́ллем | |
ску́ллі |
Крыніцы:
ску́ль
прыслоўе
ску́ль | - | - |
Крыніцы:
скульба́чаны
прыметнік, якасны
скульба́чаны | скульба́чаная | скульба́чанае | скульба́чаныя | |
скульба́чанага | скульба́чанай скульба́чанае |
скульба́чанага | скульба́чаных | |
скульба́чанаму | скульба́чанай | скульба́чанаму | скульба́чаным | |
скульба́чаны ( скульба́чанага ( |
скульба́чаную | скульба́чанае | скульба́чаныя ( скульба́чаных ( |
|
скульба́чаным | скульба́чанай скульба́чанаю |
скульба́чаным | скульба́чанымі | |
скульба́чаным | скульба́чанай | скульба́чаным | скульба́чаных |
Крыніцы:
скульба́чваць
‘гнуць каго-небудзь, што-небудзь у крук, кульбаку; наносіць каню пацёртасці сядлом’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
скульба́чваю | скульба́чваем | |
скульба́чваеш | скульба́чваеце | |
скульба́чвае | скульба́чваюць | |
Прошлы час | ||
скульба́чваў | скульба́чвалі | |
скульба́чвала | ||
скульба́чвала | ||
Загадны лад | ||
скульба́чвай | скульба́чвайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
скульба́чваючы |
Крыніцы:
скульба́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
скульба́чуся | скульба́чымся | |
скульба́чышся | скульба́чыцеся | |
скульба́чыцца | скульба́чацца | |
Прошлы час | ||
скульба́чыўся | скульба́чыліся | |
скульба́чылася | ||
скульба́чылася | ||
Загадны лад | ||
скульба́чся | скульба́чцеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
скульба́чыўшыся |
Крыніцы:
скульба́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
скульба́чу | скульба́чым | |
скульба́чыш | скульба́чыце | |
скульба́чыць | скульба́чаць | |
Прошлы час | ||
скульба́чыў | скульба́чылі | |
скульба́чыла | ||
скульба́чыла | ||
Загадны лад | ||
скульба́ч | скульба́чце | |
Дзеепрыслоўе | ||
скульба́чыўшы |
Крыніцы: