Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ску́ліна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ску́ліна ску́ліны
Р. ску́ліны ску́лін
Д. ску́ліне ску́лінам
В. ску́ліну ску́ліны
Т. ску́лінай
ску́лінаю
ску́лінамі
М. ску́ліне ску́лінах

Крыніцы: piskunou2012.

скулі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скулю́ся ску́лімся
2-я ас. ску́лішся ску́ліцеся
3-я ас. ску́ліцца ску́ляцца
Прошлы час
м. скулі́ўся скулі́ліся
ж. скулі́лася
н. скулі́лася
Загадны лад
2-я ас. скулі́ся скулі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час скулі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скулі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скулю́ ску́лім
2-я ас. ску́ліш ску́ліце
3-я ас. ску́ліць ску́ляць
Прошлы час
м. скулі́ў скулі́лі
ж. скулі́ла
н. скулі́ла
Загадны лад
2-я ас. скулі́ скулі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час скулі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ску́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ску́лка ску́лкі
Р. ску́лкі ску́лак
Д. ску́лцы ску́лкам
В. ску́лку ску́лкі
Т. ску́лкай
ску́лкаю
ску́лкамі
М. ску́лцы ску́лках

Крыніцы: piskunou2012.

ску́лле

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ску́лле
Р. ску́лля
Д. ску́ллю
В. ску́лле
Т. ску́ллем
М. ску́ллі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ску́ль

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ску́ль - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скульба́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скульба́чаны скульба́чаная скульба́чанае скульба́чаныя
Р. скульба́чанага скульба́чанай
скульба́чанае
скульба́чанага скульба́чаных
Д. скульба́чанаму скульба́чанай скульба́чанаму скульба́чаным
В. скульба́чаны (неадуш.)
скульба́чанага (адуш.)
скульба́чаную скульба́чанае скульба́чаныя (неадуш.)
скульба́чаных (адуш.)
Т. скульба́чаным скульба́чанай
скульба́чанаю
скульба́чаным скульба́чанымі
М. скульба́чаным скульба́чанай скульба́чаным скульба́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

скульба́чваць

‘гнуць каго-небудзь, што-небудзь у крук, кульбаку; наносіць каню пацёртасці сядлом’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. скульба́чваю скульба́чваем
2-я ас. скульба́чваеш скульба́чваеце
3-я ас. скульба́чвае скульба́чваюць
Прошлы час
м. скульба́чваў скульба́чвалі
ж. скульба́чвала
н. скульба́чвала
Загадны лад
2-я ас. скульба́чвай скульба́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час скульба́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

скульба́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скульба́чуся скульба́чымся
2-я ас. скульба́чышся скульба́чыцеся
3-я ас. скульба́чыцца скульба́чацца
Прошлы час
м. скульба́чыўся скульба́чыліся
ж. скульба́чылася
н. скульба́чылася
Загадны лад
2-я ас. скульба́чся скульба́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час скульба́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

скульба́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скульба́чу скульба́чым
2-я ас. скульба́чыш скульба́чыце
3-я ас. скульба́чыць скульба́чаць
Прошлы час
м. скульба́чыў скульба́чылі
ж. скульба́чыла
н. скульба́чыла
Загадны лад
2-я ас. скульба́ч скульба́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час скульба́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.