Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авеёілмноруя

скна́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скна́р скна́ры
Р. скна́ра скна́раў
Д. скна́ру скна́рам
В. скна́ра скна́раў
Т. скна́рам скна́рамі
М. скна́ру скна́рах

Крыніцы: piskunou2012.

скна́ра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скна́ра скна́ры
Р. скна́ры скна́р
Д. скна́ры скна́рам
В. скна́ру скна́р
Т. скна́рай
скна́раю		 скна́рамі
М. скна́ры скна́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скна́ра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скна́ра скна́ры
Р. скна́ры скна́р
Д. скна́ру скна́рам
В. скна́ру скна́р
Т. скна́рам скна́рамі
М. скна́ру скна́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скна́расць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. скна́расць
Р. скна́расці
Д. скна́расці
В. скна́расць
Т. скна́расцю
М. скна́расці

Крыніцы: piskunou2012.

скнарліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
скнарліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

скна́рлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. скна́рлівасць
Р. скна́рлівасці
Д. скна́рлівасці
В. скна́рлівасць
Т. скна́рлівасцю
М. скна́рлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скна́рлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скна́рлівы скна́рлівая скна́рлівае скна́рлівыя
Р. скна́рлівага скна́рлівай
скна́рлівае		 скна́рлівага скна́рлівых
Д. скна́рліваму скна́рлівай скна́рліваму скна́рлівым
В. скна́рлівы (неадуш.)
скна́рлівага (адуш.)		 скна́рлівую скна́рлівае скна́рлівыя (неадуш.)
скна́рлівых (адуш.)
Т. скна́рлівым скна́рлівай
скна́рліваю		 скна́рлівым скна́рлівымі
М. скна́рлівым скна́рлівай скна́рлівым скна́рлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скна́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. скна́рнасць
Р. скна́рнасці
Д. скна́рнасці
В. скна́рнасць
Т. скна́рнасцю
М. скна́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

скна́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скна́рнік скна́рнікі
Р. скна́рніка скна́рнікаў
Д. скна́рніку скна́рнікам
В. скна́рніка скна́рнікаў
Т. скна́рнікам скна́рнікамі
М. скна́рніку скна́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

скна́рніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. скна́рніцтва
Р. скна́рніцтва
Д. скна́рніцтву
В. скна́рніцтва
Т. скна́рніцтвам
М. скна́рніцтве

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.