скна́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| скна́р | скна́ры | |
| скна́ра | скна́раў | |
| скна́ру | скна́рам | |
| скна́ра | скна́раў | |
| скна́рам | скна́рамі | |
| скна́ру | скна́рах |
Крыніцы:
скна́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| скна́р | скна́ры | |
| скна́ра | скна́раў | |
| скна́ру | скна́рам | |
| скна́ра | скна́раў | |
| скна́рам | скна́рамі | |
| скна́ру | скна́рах |
Крыніцы:
скна́ра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| скна́ра | скна́ры | |
| скна́ры | скна́р | |
| скна́ры | скна́рам | |
| скна́ру | скна́р | |
| скна́рай скна́раю |
скна́рамі | |
| скна́ры | скна́рах |
Крыніцы:
скна́ра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| скна́ра | скна́ры | |
| скна́ры | скна́р | |
| скна́ру | скна́рам | |
| скна́ру | скна́р | |
| скна́рам | скна́рамі | |
| скна́ру | скна́рах |
Крыніцы:
скна́расць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| скна́расць | |
| скна́расці | |
| скна́расці | |
| скна́расць | |
| скна́расцю | |
| скна́расці |
Крыніцы:
скнарліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| скнарліва | - | - |
Крыніцы:
скна́рлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| скна́рлівасць | |
| скна́рлівасці | |
| скна́рлівасці | |
| скна́рлівасць | |
| скна́рлівасцю | |
| скна́рлівасці |
Крыніцы:
скна́рлівы
прыметнік, якасны
| скна́рлівы | скна́рлівая | скна́рлівае | скна́рлівыя | |
| скна́рлівага | скна́рлівай скна́рлівае |
скна́рлівага | скна́рлівых | |
| скна́рліваму | скна́рлівай | скна́рліваму | скна́рлівым | |
| скна́рлівы ( скна́рлівага ( |
скна́рлівую | скна́рлівае | скна́рлівыя ( скна́рлівых ( |
|
| скна́рлівым | скна́рлівай скна́рліваю |
скна́рлівым | скна́рлівымі | |
| скна́рлівым | скна́рлівай | скна́рлівым | скна́рлівых | |
Крыніцы:
скна́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| скна́рнасць | |
| скна́рнасці | |
| скна́рнасці | |
| скна́рнасць | |
| скна́рнасцю | |
| скна́рнасці |
Крыніцы:
скна́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| скна́рнік | скна́рнікі | |
| скна́рніка | скна́рнікаў | |
| скна́рніку | скна́рнікам | |
| скна́рніка | скна́рнікаў | |
| скна́рнікам | скна́рнікамі | |
| скна́рніку | скна́рніках |
Крыніцы:
скна́рніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| скна́рніцтва | |
| скна́рніцтва | |
| скна́рніцтву | |
| скна́рніцтва | |
| скна́рніцтвам | |
| скна́рніцтве |
Крыніцы: