скна́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| скна́рнік | скна́рнікі | |
| скна́рніка | скна́рнікаў | |
| скна́рніку | скна́рнікам | |
| скна́рніка | скна́рнікаў | |
| скна́рнікам | скна́рнікамі | |
| скна́рніку | скна́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)