скна́рніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| скна́рніцтва | |
| скна́рніцтва | |
| скна́рніцтву | |
| скна́рніцтва | |
| скна́рніцтвам | |
| скна́рніцтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)