скульба́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скульба́чуся скульба́чымся
2-я ас. скульба́чышся скульба́чыцеся
3-я ас. скульба́чыцца скульба́чацца
Прошлы час
м. скульба́чыўся скульба́чыліся
ж. скульба́чылася
н. скульба́чылася
Загадны лад
2-я ас. скульба́чся скульба́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час скульба́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)