скульба́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скульба́чу скульба́чым
2-я ас. скульба́чыш скульба́чыце
3-я ас. скульба́чыць скульба́чаць
Прошлы час
м. скульба́чыў скульба́чылі
ж. скульба́чыла
н. скульба́чыла
Загадны лад
2-я ас. скульба́ч скульба́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час скульба́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)