Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

паравозавагонарамо́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паравозавагонарамо́нтны паравозавагонарамо́нтная паравозавагонарамо́нтнае паравозавагонарамо́нтныя
Р. паравозавагонарамо́нтнага паравозавагонарамо́нтнай
паравозавагонарамо́нтнае		 паравозавагонарамо́нтнага паравозавагонарамо́нтных
Д. паравозавагонарамо́нтнаму паравозавагонарамо́нтнай паравозавагонарамо́нтнаму паравозавагонарамо́нтным
В. паравозавагонарамо́нтны (неадуш.)
паравозавагонарамо́нтнага (адуш.)		 паравозавагонарамо́нтную паравозавагонарамо́нтнае паравозавагонарамо́нтныя (неадуш.)
паравозавагонарамо́нтных (адуш.)
Т. паравозавагонарамо́нтным паравозавагонарамо́нтнай
паравозавагонарамо́нтнаю		 паравозавагонарамо́нтным паравозавагонарамо́нтнымі
М. паравозавагонарамо́нтным паравозавагонарамо́нтнай паравозавагонарамо́нтным паравозавагонарамо́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

паравозазбо́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паравозазбо́рачны паравозазбо́рачная паравозазбо́рачнае паравозазбо́рачныя
Р. паравозазбо́рачнага паравозазбо́рачнай
паравозазбо́рачнае		 паравозазбо́рачнага паравозазбо́рачных
Д. паравозазбо́рачнаму паравозазбо́рачнай паравозазбо́рачнаму паравозазбо́рачным
В. паравозазбо́рачны (неадуш.)
паравозазбо́рачнага (адуш.)		 паравозазбо́рачную паравозазбо́рачнае паравозазбо́рачныя (неадуш.)
паравозазбо́рачных (адуш.)
Т. паравозазбо́рачным паравозазбо́рачнай
паравозазбо́рачнаю		 паравозазбо́рачным паравозазбо́рачнымі
М. паравозазбо́рачным паравозазбо́рачнай паравозазбо́рачным паравозазбо́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

паравозарамо́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паравозарамо́нтны паравозарамо́нтная паравозарамо́нтнае паравозарамо́нтныя
Р. паравозарамо́нтнага паравозарамо́нтнай
паравозарамо́нтнае		 паравозарамо́нтнага паравозарамо́нтных
Д. паравозарамо́нтнаму паравозарамо́нтнай паравозарамо́нтнаму паравозарамо́нтным
В. паравозарамо́нтны (неадуш.)
паравозарамо́нтнага (адуш.)		 паравозарамо́нтную паравозарамо́нтнае паравозарамо́нтныя (неадуш.)
паравозарамо́нтных (адуш.)
Т. паравозарамо́нтным паравозарамо́нтнай
паравозарамо́нтнаю		 паравозарамо́нтным паравозарамо́нтнымі
М. паравозарамо́нтным паравозарамо́нтнай паравозарамо́нтным паравозарамо́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

параво́зік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. параво́зік параво́зікі
Р. параво́зіка параво́зікаў
Д. параво́зіку параво́зікам
В. параво́зік параво́зікі
Т. параво́зікам параво́зікамі
М. параво́зіку параво́зіках

Крыніцы: piskunou2012.

параво́знік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. параво́знік параво́знікі
Р. параво́зніка параво́знікаў
Д. параво́зніку параво́знікам
В. параво́зніка параво́знікаў
Т. параво́знікам параво́знікамі
М. параво́зніку параво́зніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

параво́зніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. параво́зніцкі параво́зніцкая параво́зніцкае параво́зніцкія
Р. параво́зніцкага параво́зніцкай
параво́зніцкае		 параво́зніцкага параво́зніцкіх
Д. параво́зніцкаму параво́зніцкай параво́зніцкаму параво́зніцкім
В. параво́зніцкі (неадуш.)
параво́зніцкага (адуш.)		 параво́зніцкую параво́зніцкае параво́зніцкія (неадуш.)
параво́зніцкіх (адуш.)
Т. параво́зніцкім параво́зніцкай
параво́зніцкаю		 параво́зніцкім параво́зніцкімі
М. параво́зніцкім параво́зніцкай параво́зніцкім параво́зніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

параво́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. параво́зны параво́зная параво́знае параво́зныя
Р. параво́знага параво́знай
параво́знае		 параво́знага параво́зных
Д. параво́знаму параво́знай параво́знаму параво́зным
В. параво́зны (неадуш.)
параво́знага (адуш.)		 параво́зную параво́знае параво́зныя (неадуш.)
параво́зных (адуш.)
Т. параво́зным параво́знай
параво́знаю		 параво́зным параво́знымі
М. параво́зным параво́знай параво́зным параво́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

па́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́равы па́равая па́равае па́равыя
Р. па́равага па́равай
па́равае		 па́равага па́равых
Д. па́раваму па́равай па́раваму па́равым
В. па́равы (неадуш.)
па́равага (адуш.)		 па́равую па́равае па́равыя (неадуш.)
па́равых (адуш.)
Т. па́равым па́равай
па́раваю		 па́равым па́равымі
М. па́равым па́равай па́равым па́равых

Крыніцы: piskunou2012.

паравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паравы́ парава́я параво́е паравы́я
Р. параво́га параво́й
параво́е		 параво́га паравы́х
Д. параво́му параво́й параво́му паравы́м
В. паравы́ (неадуш.)
параво́га (адуш.)		 параву́ю параво́е паравы́я (неадуш.)
паравы́х (адуш.)
Т. паравы́м параво́й
параво́ю		 паравы́м паравы́мі
М. паравы́м параво́й паравы́м паравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паравыме́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паравыме́рнік паравыме́рнікі
Р. паравыме́рніка паравыме́рнікаў
Д. паравыме́рніку паравыме́рнікам
В. паравыме́рнік паравыме́рнікі
Т. паравыме́рнікам паравыме́рнікамі
М. паравыме́рніку паравыме́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.