параво́знік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. параво́знік параво́знікі
Р. параво́зніка параво́знікаў
Д. параво́зніку параво́знікам
В. параво́зніка параво́знікаў
Т. параво́знікам параво́знікамі
М. параво́зніку параво́зніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)