Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

пава́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пава́л
Р. пава́лу
Д. пава́лу
В. пава́л
Т. пава́лам
М. пава́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Па́вал

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Па́вал Па́ўлы
Р. Па́ўла Па́ўлаў
Д. Па́ўлу Па́ўлам
В. Па́ўла Па́ўлаў
Т. Па́ўлам Па́ўламі
М. Па́ўле Па́ўлах

пава́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пава́ла пава́лы
Р. пава́лы пава́л
Д. пава́ле пава́лам
В. пава́лу пава́лы
Т. пава́лай
пава́лаю
пава́ламі
М. пава́ле пава́лах

Крыніцы: piskunou2012.

павалаво́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павалаво́джуся павалаво́дзімся
2-я ас. павалаво́дзішся павалаво́дзіцеся
3-я ас. павалаво́дзіцца павалаво́дзяцца
Прошлы час
м. павалаво́дзіўся павалаво́дзіліся
ж. павалаво́дзілася
н. павалаво́дзілася
Загадны лад
2-я ас. павалаво́дзься павалаво́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час павалаво́дзіўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

павалаво́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павалаво́джу павалаво́дзім
2-я ас. павалаво́дзіш павалаво́дзіце
3-я ас. павалаво́дзіць павалаво́дзяць
Прошлы час
м. павалаво́дзіў павалаво́дзілі
ж. павалаво́дзіла
н. павалаво́дзіла
Загадны лад
2-я ас. павалаво́дзь павалаво́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час павалаво́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

павалада́рыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павалада́ру павалада́рым
2-я ас. павалада́рыш павалада́рыце
3-я ас. павалада́рыць павалада́раць
Прошлы час
м. павалада́рыў павалада́рылі
ж. павалада́рыла
н. павалада́рыла
Загадны лад
2-я ас. павалада́р павалада́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час павалада́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

павалака́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павалака́ны павалака́ная павалака́нае павалака́ныя
Р. павалака́нага павалака́най
павалака́нае
павалака́нага павалака́ных
Д. павалака́наму павалака́най павалака́наму павалака́ным
В. павалака́ны (неадуш.)
павалака́нага (адуш.)
павалака́ную павалака́нае павалака́ныя (неадуш.)
павалака́ных (адуш.)
Т. павалака́ным павалака́най
павалака́наю
павалака́ным павалака́нымі
М. павалака́ным павалака́най павалака́ным павалака́ных

Крыніцы: piskunou2012.

павалака́ць

‘валачы каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. павалака́ю павалака́ем
2-я ас. павалака́еш павалака́еце
3-я ас. павалака́е павалака́юць
Прошлы час
м. павалака́ў павалака́лі
ж. павалака́ла
н. павалака́ла
Загадны лад
2-я ас. павалака́й павалака́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час павалака́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

пава́лам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пава́лам - -

Крыніцы: piskunou2012.

паваланты́рыць

‘пабадзяжнічаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паваланты́ру паваланты́рым
2-я ас. паваланты́рыш паваланты́рыце
3-я ас. паваланты́рыць паваланты́раць
Прошлы час
м. паваланты́рыў паваланты́рылі
ж. паваланты́рыла
н. паваланты́рыла
Загадны лад
2-я ас. паваланты́р паваланты́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час паваланты́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.