павалака́ць

‘валачы каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. павалака́ю павалака́ем
2-я ас. павалака́еш павалака́еце
3-я ас. павалака́е павалака́юць
Прошлы час
м. павалака́ў павалака́лі
ж. павалака́ла
н. павалака́ла
Загадны лад
2-я ас. павалака́й павалака́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час павалака́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)