Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшя

няве́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. няве́чуся няве́чымся
2-я ас. няве́чышся няве́чыцеся
3-я ас. няве́чыцца няве́чацца
Прошлы час
м. няве́чыўся няве́чыліся
ж. няве́чылася
н. няве́чылася
Дзеепрыслоўе
цяп. час няве́чачыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няве́чыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. няве́чу няве́чым
2-я ас. няве́чыш няве́чыце
3-я ас. няве́чыць няве́чаць
Прошлы час
м. няве́чыў няве́чылі
ж. няве́чыла
н. няве́чыла
Загадны лад
2-я ас. няве́ч няве́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час няве́чачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няве́яны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няве́яны няве́яная няве́янае няве́яныя
Р. няве́янага няве́янай
няве́янае		 няве́янага няве́яных
Д. няве́янаму няве́янай няве́янаму няве́яным
В. няве́яны (неадуш.)
няве́янага (адуш.)		 няве́яную няве́янае няве́яныя (неадуш.)
няве́яных (адуш.)
Т. няве́яным няве́янай
няве́янаю		 няве́яным няве́янымі
М. няве́яным няве́янай няве́яным няве́яных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

няві́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няві́дкі няві́дкая няві́дкае няві́дкія
Р. няві́дкага няві́дкай
няві́дкае		 няві́дкага няві́дкіх
Д. няві́дкаму няві́дкай няві́дкаму няві́дкім
В. няві́дкі (неадуш.)
няві́дкага (адуш.)		 няві́дкую няві́дкае няві́дкія (неадуш.)
няві́дкіх (адуш.)
Т. няві́дкім няві́дкай
няві́дкаю		 няві́дкім няві́дкімі
М. няві́дкім няві́дкай няві́дкім няві́дкіх

Крыніцы: piskunou2012.

няві́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няві́днасць
Р. няві́днасці
Д. няві́днасці
В. няві́днасць
Т. няві́днасцю
М. няві́днасці

Крыніцы: piskunou2012.

няві́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няві́дны няві́дная няві́днае няві́дныя
Р. няві́днага няві́днай
няві́днае		 няві́днага няві́дных
Д. няві́днаму няві́днай няві́днаму няві́дным
В. няві́дны (неадуш.)
няві́днага (адуш.)		 няві́дную няві́днае няві́дныя (неадуш.)
няві́дных (адуш.)
Т. няві́дным няві́днай
няві́днаю		 няві́дным няві́днымі
М. няві́дным няві́днай няві́дным няві́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няві́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няві́нна - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няві́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няві́ннасць
Р. няві́ннасці
Д. няві́ннасці
В. няві́ннасць
Т. няві́ннасцю
М. няві́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няві́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. няві́ннік няві́ннікі
Р. няві́нніка няві́ннікаў
Д. няві́нніку няві́ннікам
В. няві́нніка няві́ннікаў
Т. няві́ннікам няві́ннікамі
М. няві́нніку няві́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

няві́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. няві́нніца няві́нніцы
Р. няві́нніцы няві́нніц
Д. няві́нніцы няві́нніцам
В. няві́нніцу няві́нніц
Т. няві́нніцай
няві́нніцаю		 няві́нніцамі
М. няві́нніцы няві́нніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.