няві́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. няві́нніца няві́нніцы
Р. няві́нніцы няві́нніц
Д. няві́нніцы няві́нніцам
В. няві́нніцу няві́нніц
Т. няві́нніцай
няві́нніцаю		 няві́нніцамі
М. няві́нніцы няві́нніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)