няві́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| няві́ннік | няві́ннікі | |
| няві́нніка | няві́ннікаў | |
| няві́нніку | няві́ннікам | |
| няві́нніка | няві́ннікаў | |
| няві́ннікам | няві́ннікамі | |
| няві́нніку | няві́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)