наканава́на
прэдыкатыў
Крыніцы:
наканава́на
прэдыкатыў
Крыніцы:
наканава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
наканава́насць | |
наканава́насці | |
наканава́насці | |
наканава́насць | |
наканава́насцю | |
наканава́насці |
Крыніцы:
наканава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
наканава́нне | |
наканава́ння | |
наканава́нню | |
наканава́нне | |
наканава́ннем | |
наканава́нні |
Крыніцы:
наканава́ны
прыметнік, адносны
наканава́ны | наканава́ная | наканава́нае | наканава́ныя | |
наканава́нага | наканава́най наканава́нае |
наканава́нага | наканава́ных | |
наканава́наму | наканава́най | наканава́наму | наканава́ным | |
наканава́ны ( наканава́нага ( |
наканава́ную | наканава́нае | наканава́ныя ( наканава́ных ( |
|
наканава́ным | наканава́най наканава́наю |
наканава́ным | наканава́нымі | |
наканава́ным | наканава́най | наканава́ным | наканава́ных |
Крыніцы:
наканава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
наканава́ны | наканава́ная | наканава́нае | наканава́ныя | |
наканава́нага | наканава́най наканава́нае |
наканава́нага | наканава́ных | |
наканава́наму | наканава́най | наканава́наму | наканава́ным | |
наканава́ны ( наканава́нага ( |
наканава́ную | наканава́нае | наканава́ныя ( наканава́ных ( |
|
наканава́ным | наканава́най наканава́наю |
наканава́ным | наканава́нымі | |
наканава́ным | наканава́най | наканава́ным | наканава́ных |
Кароткая форма: наканава́на.
Крыніцы:
наканава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
накану́ецца | накану́юцца | |
Прошлы час | ||
наканава́ўся | наканава́ліся | |
наканава́лася | ||
наканава́лася |
Крыніцы:
наканава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
накану́ю | накану́ем | |
накану́еш | накану́еце | |
накану́е | накану́юць | |
Прошлы час | ||
наканава́ў | наканава́лі | |
наканава́ла | ||
наканава́ла | ||
Загадны лад | ||
накану́й | накану́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
наканава́ўшы |
Крыніцы:
накане́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
накане́чнік | накане́чнікі | |
накане́чніка | накане́чнікаў | |
накане́чніку | накане́чнікам | |
накане́чнік | накане́чнікі | |
накане́чнікам | накане́чнікамі | |
накане́чніку | накане́чніках |
Крыніцы:
накане́чны
прыметнік, адносны
накане́чны | накане́чная | накане́чнае | накане́чныя | |
накане́чнага | накане́чнай накане́чнае |
накане́чнага | накане́чных | |
накане́чнаму | накане́чнай | накане́чнаму | накане́чным | |
накане́чны ( накане́чнага ( |
накане́чную | накане́чнае | накане́чныя ( накане́чных ( |
|
накане́чным | накане́чнай накане́чнаю |
накане́чным | накане́чнымі | |
накане́чным | накане́чнай | накане́чным | накане́чных |
Крыніцы:
наканіфо́лены
прыметнік, адносны
наканіфо́лены | наканіфо́леная | наканіфо́ленае | наканіфо́леныя | |
наканіфо́ленага | наканіфо́ленай наканіфо́ленае |
наканіфо́ленага | наканіфо́леных | |
наканіфо́ленаму | наканіфо́ленай | наканіфо́ленаму | наканіфо́леным | |
наканіфо́лены ( наканіфо́ленага ( |
наканіфо́леную | наканіфо́ленае | наканіфо́леныя ( наканіфо́леных ( |
|
наканіфо́леным | наканіфо́ленай наканіфо́ленаю |
наканіфо́леным | наканіфо́ленымі | |
наканіфо́леным | наканіфо́ленай | наканіфо́леным | наканіфо́леных |
Крыніцы: