наканава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| наканава́нне | |
| наканава́ння | |
| наканава́нню | |
| наканава́нне | |
| наканава́ннем | |
| наканава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)