наканава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накану́ю накану́ем
2-я ас. накану́еш накану́еце
3-я ас. накану́е накану́юць
Прошлы час
м. наканава́ў наканава́лі
ж. наканава́ла
н. наканава́ла
Загадны лад
2-я ас. накану́й накану́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наканава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)