меркурыме́трыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
меркурыме́трыя | |
меркурыме́трыі | |
меркурыме́трыі | |
меркурыме́трыю | |
меркурыме́трыяй меркурыме́трыяю |
|
меркурыме́трыі |
Крыніцы:
меркурыме́трыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
меркурыме́трыя | |
меркурыме́трыі | |
меркурыме́трыі | |
меркурыме́трыю | |
меркурыме́трыяй меркурыме́трыяю |
|
меркурыме́трыі |
Крыніцы:
меркурыялі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
меркурыялі́зм | |
меркурыялі́зму | |
меркурыялі́зму | |
меркурыялі́зм | |
меркурыялі́змам | |
меркурыялі́зме |
Крыніцы:
меркурыя́нскі
прыметнік, адносны
меркурыя́нскі | меркурыя́нская | меркурыя́нскае | меркурыя́нскія | |
меркурыя́нскага | меркурыя́нскай меркурыя́нскае |
меркурыя́нскага | меркурыя́нскіх | |
меркурыя́нскаму | меркурыя́нскай | меркурыя́нскаму | меркурыя́нскім | |
меркурыя́нскі ( меркурыя́нскага ( |
меркурыя́нскую | меркурыя́нскае | меркурыя́нскія ( меркурыя́нскіх ( |
|
меркурыя́нскім | меркурыя́нскай меркурыя́нскаю |
меркурыя́нскім | меркурыя́нскімі | |
меркурыя́нскім | меркурыя́нскай | меркурыя́нскім | меркурыя́нскіх |
Крыніцы:
мерла́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мерла́н | мерла́ны | |
мерла́на | мерла́наў | |
мерла́ну | мерла́нам | |
мерла́на | мерла́наў | |
мерла́нам | мерла́намі | |
мерла́не | мерла́нах |
Крыніцы:
Ме́рлішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Ме́рлішкі | |
Ме́рлішак Ме́рлішкаў |
|
Ме́рлішкам | |
Ме́рлішкі | |
Ме́рлішкамі | |
Ме́рлішках |
мерлу́за
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
мерлу́за | мерлу́зы | |
мерлу́зы | мерлу́з | |
мерлу́зе | мерлу́зам | |
мерлу́зу | мерлу́з | |
мерлу́зай мерлу́заю |
мерлу́замі | |
мерлу́зе | мерлу́зах |
Крыніцы:
ме́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
ме́рна | - | - |
Крыніцы:
ме́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
ме́рнасць | |
ме́рнасці | |
ме́рнасці | |
ме́рнасць | |
ме́рнасцю | |
ме́рнасці |
Крыніцы:
ме́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ме́рнік | ме́рнікі | |
ме́рніка | ме́рнікаў | |
ме́рніку | ме́рнікам | |
ме́рнік | ме́рнікі | |
ме́рнікам | ме́рнікамі | |
ме́рніку | ме́рніках |
Крыніцы:
ме́рны
прыметнік, адносны
ме́рны | ме́рная | ме́рнае | ме́рныя | |
ме́рнага | ме́рнай ме́рнае |
ме́рнага | ме́рных | |
ме́рнаму | ме́рнай | ме́рнаму | ме́рным | |
ме́рны ( ме́рнага ( |
ме́рную | ме́рнае | ме́рныя ( ме́рных ( |
|
ме́рным | ме́рнай ме́рнаю |
ме́рным | ме́рнымі | |
ме́рным | ме́рнай | ме́рным | ме́рных |
Крыніцы: