меркурыялі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. меркурыялі́зм
Р. меркурыялі́зму
Д. меркурыялі́зму
В. меркурыялі́зм
Т. меркурыялі́змам
М. меркурыялі́зме

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)