ме́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ме́рнік ме́рнікі
Р. ме́рніка ме́рнікаў
Д. ме́рніку ме́рнікам
В. ме́рнік ме́рнікі
Т. ме́рнікам ме́рнікамі
М. ме́рніку ме́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)