вантро́біна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вантро́біна |
вантро́біны |
Р. |
вантро́біны |
вантро́бін |
Д. |
вантро́біне |
вантро́бінам |
В. |
вантро́біну |
вантро́біны |
Т. |
вантро́бінай вантро́бінаю |
вантро́бінамі |
М. |
вантро́біне |
вантро́бінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вантро́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вантро́бны |
вантро́бная |
вантро́бнае |
вантро́бныя |
Р. |
вантро́бнага |
вантро́бнай вантро́бнае |
вантро́бнага |
вантро́бных |
Д. |
вантро́бнаму |
вантро́бнай |
вантро́бнаму |
вантро́бным |
В. |
вантро́бны (неадуш.) вантро́бнага (адуш.) |
вантро́бную |
вантро́бнае |
вантро́бныя (неадуш.) вантро́бных (адуш.) |
Т. |
вантро́бным |
вантро́бнай вантро́бнаю |
вантро́бным |
вантро́бнымі |
М. |
вантро́бным |
вантро́бнай |
вантро́бным |
вантро́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вантро́бы
‘унутраныя органы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
вантро́бы |
Р. |
вантро́баў |
Д. |
вантро́бам |
В. |
вантро́бы |
Т. |
вантро́бамі |
М. |
вантро́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
ванту́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ванту́з |
ванту́зы |
Р. |
ванту́за |
ванту́заў |
Д. |
ванту́зу |
ванту́зам |
В. |
ванту́з |
ванту́зы |
Т. |
ванту́зам |
ванту́замі |
М. |
ванту́зе |
ванту́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вант-пу́тэнс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вант-пу́тэнс |
вант-пу́тэнсы |
Р. |
вант-пу́тэнса |
вант-пу́тэнсаў |
Д. |
вант-пу́тэнсу |
вант-пу́тэнсам |
В. |
вант-пу́тэнс |
вант-пу́тэнсы |
Т. |
вант-пу́тэнсам |
вант-пу́тэнсамі |
М. |
вант-пу́тэнсе |
вант-пу́тэнсах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вант-тро́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вант-тро́с |
вант-тро́сы |
Р. |
вант-тро́са |
вант-тро́саў |
Д. |
вант-тро́су |
вант-тро́сам |
В. |
вант-тро́с |
вант-тро́сы |
Т. |
вант-тро́сам |
вант-тро́самі |
М. |
вант-тро́се |
вант-тро́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Вануа́ту
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны
|
адз. |
Н. |
Вануа́ту |
Р. |
Вануа́ту |
Д. |
Вануа́ту |
В. |
Вануа́ту |
Т. |
Вануа́ту |
М. |
Вануа́ту |
ванца́к
‘хвароба’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ванца́к |
Р. |
ванцаку́ |
Д. |
ванцаку́ |
В. |
ванца́к |
Т. |
ванцако́м |
М. |
ванцаку́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.