Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вантро́біна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вантро́біна вантро́біны
Р. вантро́біны вантро́бін
Д. вантро́біне вантро́бінам
В. вантро́біну вантро́біны
Т. вантро́бінай
вантро́бінаю
вантро́бінамі
М. вантро́біне вантро́бінах

Крыніцы: piskunou2012.

вантро́бісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вантро́бісты вантро́бістая вантро́бістае вантро́бістыя
Р. вантро́бістага вантро́бістай
вантро́бістае
вантро́бістага вантро́бістых
Д. вантро́бістаму вантро́бістай вантро́бістаму вантро́бістым
В. вантро́бісты (неадуш.)
вантро́бістага (адуш.)
вантро́бістую вантро́бістае вантро́бістыя (неадуш.)
вантро́бістых (адуш.)
Т. вантро́бістым вантро́бістай
вантро́бістаю
вантро́бістым вантро́бістымі
М. вантро́бістым вантро́бістай вантро́бістым вантро́бістых

Крыніцы: piskunou2012.

вантро́бісты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вантро́бісты вантро́бістая вантро́бістае вантро́бістыя
Р. вантро́бістага вантро́бістай
вантро́бістае
вантро́бістага вантро́бістых
Д. вантро́бістаму вантро́бістай вантро́бістаму вантро́бістым
В. вантро́бісты (неадуш.)
вантро́бістага (адуш.)
вантро́бістую вантро́бістае вантро́бістыя (неадуш.)
вантро́бістых (адуш.)
Т. вантро́бістым вантро́бістай
вантро́бістаю
вантро́бістым вантро́бістымі
М. вантро́бістым вантро́бістай вантро́бістым вантро́бістых

Крыніцы: piskunou2012.

вантро́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вантро́бны вантро́бная вантро́бнае вантро́бныя
Р. вантро́бнага вантро́бнай
вантро́бнае
вантро́бнага вантро́бных
Д. вантро́бнаму вантро́бнай вантро́бнаму вантро́бным
В. вантро́бны (неадуш.)
вантро́бнага (адуш.)
вантро́бную вантро́бнае вантро́бныя (неадуш.)
вантро́бных (адуш.)
Т. вантро́бным вантро́бнай
вантро́бнаю
вантро́бным вантро́бнымі
М. вантро́бным вантро́бнай вантро́бным вантро́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вантро́бы

‘унутраныя органы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. вантро́бы
Р. вантро́баў
Д. вантро́бам
В. вантро́бы
Т. вантро́бамі
М. вантро́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ванту́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ванту́з ванту́зы
Р. ванту́за ванту́заў
Д. ванту́зу ванту́зам
В. ванту́з ванту́зы
Т. ванту́зам ванту́замі
М. ванту́зе ванту́зах

Крыніцы: piskunou2012.

вант-пу́тэнс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вант-пу́тэнс вант-пу́тэнсы
Р. вант-пу́тэнса вант-пу́тэнсаў
Д. вант-пу́тэнсу вант-пу́тэнсам
В. вант-пу́тэнс вант-пу́тэнсы
Т. вант-пу́тэнсам вант-пу́тэнсамі
М. вант-пу́тэнсе вант-пу́тэнсах

Крыніцы: piskunou2012.

вант-тро́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вант-тро́с вант-тро́сы
Р. вант-тро́са вант-тро́саў
Д. вант-тро́су вант-тро́сам
В. вант-тро́с вант-тро́сы
Т. вант-тро́сам вант-тро́самі
М. вант-тро́се вант-тро́сах

Крыніцы: piskunou2012.

Вануа́ту

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз.
Н. Вануа́ту
Р. Вануа́ту
Д. Вануа́ту
В. Вануа́ту
Т. Вануа́ту
М. Вануа́ту

ванца́к

‘хвароба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ванца́к
Р. ванцаку́
Д. ванцаку́
В. ванца́к
Т. ванцако́м
М. ванцаку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.