Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

аса́дзісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аса́дзісты аса́дзістая аса́дзістае аса́дзістыя
Р. аса́дзістага аса́дзістай
аса́дзістае
аса́дзістага аса́дзістых
Д. аса́дзістаму аса́дзістай аса́дзістаму аса́дзістым
В. аса́дзісты (неадуш.)
аса́дзістага (адуш.)
аса́дзістую аса́дзістае аса́дзістыя (неадуш.)
аса́дзістых (адуш.)
Т. аса́дзістым аса́дзістай
аса́дзістаю
аса́дзістым аса́дзістымі
М. аса́дзістым аса́дзістай аса́дзістым аса́дзістых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

асадзі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. аса́дзіцца аса́дзяцца
Прошлы час
м. асадзі́ўся асадзі́ліся
ж. асадзі́лася
н. асадзі́лася

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асадзі́ць

‘акружыць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асаджу́ аса́дзім
2-я ас. аса́дзіш аса́дзіце
3-я ас. аса́дзіць аса́дзяць
Прошлы час
м. асадзі́ў асадзі́лі
ж. асадзі́ла
н. асадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. асадзі́ асадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

асадзі́ць

‘прымусіць апусціцца на дно’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асаджу́ аса́дзім
2-я ас. аса́дзіш аса́дзіце
3-я ас. аса́дзіць аса́дзяць
Прошлы час
м. асадзі́ў асадзі́лі
ж. асадзі́ла
н. асадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. асадзі́ асадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

асадзі́ць

‘спыніць; заваліць ударам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асаджу́ аса́дзім
2-я ас. аса́дзіш аса́дзіце
3-я ас. аса́дзіць аса́дзяць
Прошлы час
м. асадзі́ў асадзі́лі
ж. асадзі́ла
н. асадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. асадзі́ асадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

асадзі́ць

‘умацаваць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асаджу́ аса́дзім
2-я ас. аса́дзіш аса́дзіце
3-я ас. аса́дзіць аса́дзяць
Прошлы час
м. асадзі́ў асадзі́лі
ж. асадзі́ла
н. асадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. асадзі́ асадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

аса́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аса́дка аса́дкі
Р. аса́дкі аса́дак
Д. аса́дцы аса́дкам
В. аса́дку аса́дкі
Т. аса́дкай
аса́дкаю
аса́дкамі
М. аса́дцы аса́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аса́дкава-вулканаге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аса́дкава-вулканаге́нны аса́дкава-вулканаге́нная аса́дкава-вулканаге́ннае аса́дкава-вулканаге́нныя
Р. аса́дкава-вулканаге́ннага аса́дкава-вулканаге́ннай
аса́дкава-вулканаге́ннае
аса́дкава-вулканаге́ннага аса́дкава-вулканаге́нных
Д. аса́дкава-вулканаге́ннаму аса́дкава-вулканаге́ннай аса́дкава-вулканаге́ннаму аса́дкава-вулканаге́нным
В. аса́дкава-вулканаге́нны (неадуш.)
аса́дкава-вулканаге́ннага (адуш.)
аса́дкава-вулканаге́нную аса́дкава-вулканаге́ннае аса́дкава-вулканаге́нныя (неадуш.)
аса́дкава-вулканаге́нных (адуш.)
Т. аса́дкава-вулканаге́нным аса́дкава-вулканаге́ннай
аса́дкава-вулканаге́ннаю
аса́дкава-вулканаге́нным аса́дкава-вулканаге́ннымі
М. аса́дкава-вулканаге́нным аса́дкава-вулканаге́ннай аса́дкава-вулканаге́нным аса́дкава-вулканаге́нных

Крыніцы: piskunou2012.

аса́дкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аса́дкавы аса́дкавая аса́дкавае аса́дкавыя
Р. аса́дкавага аса́дкавай
аса́дкавае
аса́дкавага аса́дкавых
Д. аса́дкаваму аса́дкавай аса́дкаваму аса́дкавым
В. аса́дкавы (неадуш.)
аса́дкавага (адуш.)
аса́дкавую аса́дкавае аса́дкавыя (неадуш.)
аса́дкавых (адуш.)
Т. аса́дкавым аса́дкавай
аса́дкаваю
аса́дкавым аса́дкавымі
М. аса́дкавым аса́дкавай аса́дкавым аса́дкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асадканакапле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асадканакапле́нне асадканакапле́нні
Р. асадканакапле́ння асадканакапле́нняў
Д. асадканакапле́нню асадканакапле́нням
В. асадканакапле́нне асадканакапле́нні
Т. асадканакапле́ннем асадканакапле́ннямі
М. асадканакапле́нні асадканакапле́ннях

Крыніцы: piskunou2012.