знячу́ць
‘пазбавіць каго-небудзь адчувальнасці; пазбавіцца адчувальнасці’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знячу́ю |
знячу́ем |
2-я ас. |
знячу́еш |
знячу́еце |
3-я ас. |
знячу́е |
знячу́юць |
Прошлы час |
м. |
знячу́ў |
знячу́лі |
ж. |
знячу́ла |
н. |
знячу́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
знячу́й |
знячу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знячу́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знячэ́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знячэ́ўлюся |
знячэ́вімся |
2-я ас. |
знячэ́вішся |
знячэ́віцеся |
3-я ас. |
знячэ́віцца |
знячэ́вяцца |
Прошлы час |
м. |
знячэ́віўся |
знячэ́віліся |
ж. |
знячэ́вілася |
н. |
знячэ́вілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
знячэ́ўся |
знячэ́ўцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знячэ́віўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знячэ́ўку
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
знячэ́ўку |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зняшча́сціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зняшча́шчуся |
зняшча́сцімся |
2-я ас. |
зняшча́сцішся |
зняшча́сціцеся |
3-я ас. |
зняшча́сціцца |
зняшча́сцяцца |
Прошлы час |
м. |
зняшча́сціўся |
зняшча́сціліся |
ж. |
зняшча́сцілася |
н. |
зняшча́сцілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зняшча́сціся |
зняшча́сціцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зняшча́сціўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.