Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
аоуыэ

траско́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. траско́тны траско́тная траско́тнае траско́тныя
Р. траско́тнага траско́тнай
траско́тнае		 траско́тнага траско́тных
Д. траско́тнаму траско́тнай траско́тнаму траско́тным
В. траско́тны (неадуш.)
траско́тнага (адуш.)		 траско́тную траско́тнае траско́тныя (неадуш.)
траско́тных (адуш.)
Т. траско́тным траско́тнай
траско́тнаю		 траско́тным траско́тнымі
М. траско́тным траско́тнай траско́тным траско́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Траско́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Траско́ўшчына
Р. Траско́ўшчыны
Д. Траско́ўшчыне
В. Траско́ўшчыну
Т. Траско́ўшчынай
Траско́ўшчынаю
М. Траско́ўшчыне

траско́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. траско́цце
Р. траско́цця
Д. траско́ццю
В. траско́цце
Т. траско́ццем
М. траско́цці

Крыніцы: piskunou2012.

траску́н

‘жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. траску́н траскуны́
Р. траскуна́ траскуно́ў
Д. траскуну́ траскуна́м
В. траскуна́ траскуно́ў
Т. траскуно́м траскуна́мі
М. траскуне́ траскуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

траску́н

‘моцны мароз’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. траску́н
Р. траскуну́
Д. траскуну́
В. траску́н
Т. траскуно́м
М. траскуне́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

траску́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. траску́ха траску́хі
Р. траску́хі траску́х
Д. траску́се траску́хам
В. траску́ху траску́х
Т. траску́хай
траску́хаю		 траску́хамі
М. траску́се траску́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

траску́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
траску́ча - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

траску́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. траску́часць
Р. траску́часці
Д. траску́часці
В. траску́часць
Т. траску́часцю
М. траску́часці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

траску́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. траску́чы траску́чая траску́чае траску́чыя
Р. траску́чага траску́чай
траску́чае		 траску́чага траску́чых
Д. траску́чаму траску́чай траску́чаму траску́чым
В. траску́чы (неадуш.)
траску́чага (адуш.)		 траску́чую траску́чае траску́чыя (неадуш.)
траску́чых (адуш.)
Т. траску́чым траску́чай
траску́чаю		 траску́чым траску́чымі
М. траску́чым траску́чай траску́чым траску́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трасо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трасо́лаг трасо́лагі
Р. трасо́лага трасо́лагаў
Д. трасо́лагу трасо́лагам
В. трасо́лага трасо́лагаў
Т. трасо́лагам трасо́лагамі
М. трасо́лагу трасо́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.