Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

самапраграмава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самапраграмава́нне
Р. самапраграмава́ння
Д. самапраграмава́нню
В. самапраграмава́нне
Т. самапраграмава́ннем
М. самапраграмава́нні

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

самапраграмава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. самапраграму́юся самапраграму́емся
2-я ас. самапраграму́ешся самапраграму́ецеся
3-я ас. самапраграму́ецца самапраграму́юцца
Прошлы час
м. самапраграмава́ўся самапраграмава́ліся
ж. самапраграмава́лася
н. самапраграмава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час самапраграму́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

самапра́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самапра́дка самапра́дкі
Р. самапра́дкі самапра́дак
Д. самапра́дцы самапра́дкам
В. самапра́дку самапра́дкі
Т. самапра́дкай
самапра́дкаю
самапра́дкамі
М. самапра́дцы самапра́дках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самапра́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самапра́жны самапра́жная самапра́жнае самапра́жныя
Р. самапра́жнага самапра́жнай
самапра́жнае
самапра́жнага самапра́жных
Д. самапра́жнаму самапра́жнай самапра́жнаму самапра́жным
В. самапра́жны (неадуш.)
самапра́жнага (адуш.)
самапра́жную самапра́жнае самапра́жныя (неадуш.)
самапра́жных (адуш.)
Т. самапра́жным самапра́жнай
самапра́жнаю
самапра́жным самапра́жнымі
М. самапра́жным самапра́жнай самапра́жным самапра́жных

Крыніцы: piskunou2012.

самапраслаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самапраслаўле́нне
Р. самапраслаўле́ння
Д. самапраслаўле́нню
В. самапраслаўле́нне
Т. самапраслаўле́ннем
М. самапраслаўле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самапра́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
самапра́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

самапра́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. самапра́ўнасць
Р. самапра́ўнасці
Д. самапра́ўнасці
В. самапра́ўнасць
Т. самапра́ўнасцю
М. самапра́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

самапра́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самапра́ўны самапра́ўная самапра́ўнае самапра́ўныя
Р. самапра́ўнага самапра́ўнай
самапра́ўнае
самапра́ўнага самапра́ўных
Д. самапра́ўнаму самапра́ўнай самапра́ўнаму самапра́ўным
В. самапра́ўны (неадуш.)
самапра́ўнага (адуш.)
самапра́ўную самапра́ўнае самапра́ўныя (неадуш.)
самапра́ўных (адуш.)
Т. самапра́ўным самапра́ўнай
самапра́ўнаю
самапра́ўным самапра́ўнымі
М. самапра́ўным самапра́ўнай самапра́ўным самапра́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

самапра́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самапра́ўства
Р. самапра́ўства
Д. самапра́ўству
В. самапра́ўства
Т. самапра́ўствам
М. самапра́ўстве

Крыніцы: piskunou2012.

самапрызна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самапрызна́нне
Р. самапрызна́ння
Д. самапрызна́нню
В. самапрызна́нне
Т. самапрызна́ннем
М. самапрызна́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.