самапрызна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самапрызна́нне | |
| самапрызна́ння | |
| самапрызна́нню | |
| самапрызна́нне | |
| самапрызна́ннем | |
| самапрызна́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)