Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абгджійклмнпрстхцчшя

руча́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. руча́йка руча́йкі
Р. руча́йкі руча́ек
Д. руча́йцы руча́йкам
В. руча́йку руча́йкі
Т. руча́йкай
руча́йкаю		 руча́йкамі
М. руча́йцы руча́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

руча́йкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. руча́йкавы руча́йкавая руча́йкавае руча́йкавыя
Р. руча́йкавага руча́йкавай
руча́йкавае		 руча́йкавага руча́йкавых
Д. руча́йкаваму руча́йкавай руча́йкаваму руча́йкавым
В. руча́йкавы руча́йкавую руча́йкавае руча́йкавыя
Т. руча́йкавым руча́йкавай
руча́йкаваю		 руча́йкавым руча́йкавымі
М. руча́йкавым руча́йкавай руча́йкавым руча́йкавых

Крыніцы: tsblm1996.

ручайко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ручайко́вы ручайко́вая ручайко́вае ручайко́выя
Р. ручайко́вага ручайко́вай
ручайко́вае		 ручайко́вага ручайко́вых
Д. ручайко́ваму ручайко́вай ручайко́ваму ручайко́вым
В. ручайко́вы ручайко́вую ручайко́вае ручайко́выя
Т. ручайко́вым ручайко́вай
ручайко́ваю		 ручайко́вым ручайко́вымі
М. ручайко́вым ручайко́вай ручайко́вым ручайко́вых

Крыніцы: tsblm1996.

руча́йнік

‘насякомае; два гаршкі, злучаныя паміж сабой адной ручкай’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. руча́йнік руча́йнікі
Р. руча́йніка руча́йнікаў
Д. руча́йніку руча́йнікам
В. руча́йніка руча́йнікаў
Т. руча́йнікам руча́йнікамі
М. руча́йніку руча́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

руча́йнік

‘насякомае; два гаршкі, злучаныя паміж сабой адной ручкай’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. руча́йнік руча́йнікі
Р. руча́йніка руча́йнікаў
Д. руча́йніку руча́йнікам
В. руча́йнік руча́йнікі
Т. руча́йнікам руча́йнікамі
М. руча́йніку руча́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

руча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. руча́нне руча́нні
Р. руча́ння руча́нняў
Д. руча́нню руча́нням
В. руча́нне руча́нні
Т. руча́ннем руча́ннямі
М. руча́нні руча́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

руча́сцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. руча́сцік руча́сцікі
Р. руча́сціка руча́сцікаў
Д. руча́сціку руча́сцікам
В. руча́сцік руча́сцікі
Т. руча́сцікам руча́сцікамі
М. руча́сціку руча́сціках

Крыніцы: piskunou2012.

руча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. руча́юся руча́емся
2-я ас. руча́ешся руча́ецеся
3-я ас. руча́ецца руча́юцца
Прошлы час
м. руча́ўся руча́ліся
ж. руча́лася
н. руча́лася
Загадны лад
2-я ас. руча́йся руча́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час руча́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

руча́ць

‘ручацца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. руча́ю руча́ем
2-я ас. руча́еш руча́еце
3-я ас. руча́е руча́юць
Прошлы час
м. руча́ў руча́лі
ж. руча́ла
н. руча́ла
Загадны лад
2-я ас. руча́й руча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час руча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

ру́чачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ру́чачка ру́чачкі
Р. ру́чачкі ру́чачак
Д. ру́чачцы ру́чачкам
В. ру́чачку ру́чачкі
Т. ру́чачкай
ру́чачкаю		 ру́чачкамі
М. ру́чачцы ру́чачках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.