рассыпны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рассыпны́ |
рассыпна́я |
рассыпно́е |
рассыпны́я |
| Р. |
рассыпно́га |
рассыпно́й рассыпно́е |
рассыпно́га |
рассыпны́х |
| Д. |
рассыпно́му |
рассыпно́й |
рассыпно́му |
рассыпны́м |
| В. |
рассыпны́ (неадуш.) рассыпно́га (адуш.) |
рассыпну́ю |
рассыпно́е |
рассыпны́я (неадуш.) рассыпны́х (адуш.) |
| Т. |
рассыпны́м |
рассыпно́й рассыпно́ю |
рассыпны́м |
рассыпны́мі |
| М. |
рассыпны́м |
рассыпно́й |
рассыпны́м |
рассыпны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рассыпу́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рассыпу́шка |
рассыпу́шкі |
| Р. |
рассыпу́шкі |
рассыпу́шак |
| Д. |
рассыпу́шцы |
рассыпу́шкам |
| В. |
рассыпу́шку |
рассыпу́шкі |
| Т. |
рассыпу́шкай рассыпу́шкаю |
рассыпу́шкамі |
| М. |
рассыпу́шцы |
рассыпу́шках |
Крыніцы:
piskunou2012.
рассы́пчатасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рассы́пчатасць |
| Р. |
рассы́пчатасці |
| Д. |
рассы́пчатасці |
| В. |
рассы́пчатасць |
| Т. |
рассы́пчатасцю |
| М. |
рассы́пчатасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рассы́пчаты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рассы́пчаты |
рассы́пчатая |
рассы́пчатае |
рассы́пчатыя |
| Р. |
рассы́пчатага |
рассы́пчатай рассы́пчатае |
рассы́пчатага |
рассы́пчатых |
| Д. |
рассы́пчатаму |
рассы́пчатай |
рассы́пчатаму |
рассы́пчатым |
| В. |
рассы́пчаты (неадуш.) рассы́пчатага (адуш.) |
рассы́пчатую |
рассы́пчатае |
рассы́пчатыя (неадуш.) рассы́пчатых (адуш.) |
| Т. |
рассы́пчатым |
рассы́пчатай рассы́пчатаю |
рассы́пчатым |
рассы́пчатымі |
| М. |
рассы́пчатым |
рассы́пчатай |
рассы́пчатым |
рассы́пчатых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рассы́пшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рассы́пшчык |
рассы́пшчыкі |
| Р. |
рассы́пшчыка |
рассы́пшчыкаў |
| Д. |
рассы́пшчыку |
рассы́пшчыкам |
| В. |
рассы́пшчыка |
рассы́пшчыкаў |
| Т. |
рассы́пшчыкам |
рассы́пшчыкамі |
| М. |
рассы́пшчыку |
рассы́пшчыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рассы́пшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рассы́пшчыца |
рассы́пшчыцы |
| Р. |
рассы́пшчыцы |
рассы́пшчыц |
| Д. |
рассы́пшчыцы |
рассы́пшчыцам |
| В. |
рассы́пшчыцу |
рассы́пшчыц |
| Т. |
рассы́пшчыцай рассы́пшчыцаю |
рассы́пшчыцамі |
| М. |
рассы́пшчыцы |
рассы́пшчыцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рассыса́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рассыса́нне |
| Р. |
рассыса́ння |
| Д. |
рассыса́нню |
| В. |
рассыса́нне |
| Т. |
рассыса́ннем |
| М. |
рассыса́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.