расста́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
расста́вімся |
| 2-я ас. |
- |
расста́віцеся |
| 3-я ас. |
расста́віцца |
расста́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
расста́віўся |
расста́віліся |
| ж. |
расста́вілася |
| н. |
расста́вілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расста́віўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расста́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расста́ўлю |
расста́вім |
| 2-я ас. |
расста́віш |
расста́віце |
| 3-я ас. |
расста́віць |
расста́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
расста́віў |
расста́вілі |
| ж. |
расста́віла |
| н. |
расста́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расста́ў |
расста́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расста́віўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расстагна́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расстагну́ся |
рассто́гнемся |
| 2-я ас. |
рассто́гнешся |
рассто́гнецеся |
| 3-я ас. |
рассто́гнецца |
рассто́гнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
расстагна́ўся |
расстагна́ліся |
| ж. |
расстагна́лася |
| н. |
расстагна́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расстагні́ся |
расстагні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расстагна́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расста́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расста́йны |
расста́йная |
расста́йнае |
расста́йныя |
| Р. |
расста́йнага |
расста́йнай расста́йнае |
расста́йнага |
расста́йных |
| Д. |
расста́йнаму |
расста́йнай |
расста́йнаму |
расста́йным |
| В. |
расста́йны (неадуш.) расста́йнага (адуш.) |
расста́йную |
расста́йнае |
расста́йныя (неадуш.) расста́йных (адуш.) |
| Т. |
расста́йным |
расста́йнай расста́йнаю |
расста́йным |
расста́йнымі |
| М. |
расста́йным |
расста́йнай |
расста́йным |
расста́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расста́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расста́нне |
| Р. |
расста́ння |
| Д. |
расста́нню |
| В. |
расста́нне |
| Т. |
расста́ннем |
| М. |
расста́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расстано́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
расстано́ўка |
расстано́ўкі |
| Р. |
расстано́ўкі |
расстано́вак |
| Д. |
расстано́ўцы |
расстано́ўкам |
| В. |
расстано́ўку |
расстано́ўкі |
| Т. |
расстано́ўкай расстано́ўкаю |
расстано́ўкамі |
| М. |
расстано́ўцы |
расстано́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расстара́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расстара́юся |
расстара́емся |
| 2-я ас. |
расстара́ешся |
расстара́ецеся |
| 3-я ас. |
расстара́ецца |
расстара́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
расстара́ўся |
расстара́ліся |
| ж. |
расстара́лася |
| н. |
расстара́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расстара́йся |
расстара́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расстара́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расста́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расста́ўлены |
расста́ўленая |
расста́ўленае |
расста́ўленыя |
| Р. |
расста́ўленага |
расста́ўленай расста́ўленае |
расста́ўленага |
расста́ўленых |
| Д. |
расста́ўленаму |
расста́ўленай |
расста́ўленаму |
расста́ўленым |
| В. |
расста́ўлены (неадуш.) расста́ўленага (адуш.) |
расста́ўленую |
расста́ўленае |
расста́ўленыя (неадуш.) расста́ўленых (адуш.) |
| Т. |
расста́ўленым |
расста́ўленай расста́ўленаю |
расста́ўленым |
расста́ўленымі |
| М. |
расста́ўленым |
расста́ўленай |
расста́ўленым |
расста́ўленых |
Кароткая форма: расста́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.