расстано́вачны
прыметнік, адносны
| расстано́вачны | расстано́вачная | расстано́вачнае | расстано́вачныя | |
| расстано́вачнага | расстано́вачнай расстано́вачнае |
расстано́вачнага | расстано́вачных | |
| расстано́вачнаму | расстано́вачнай | расстано́вачнаму | расстано́вачным | |
| расстано́вачны | расстано́вачную | расстано́вачнае | расстано́вачныя | |
| расстано́вачным | расстано́вачнай расстано́вачнаю |
расстано́вачным | расстано́вачнымі | |
| расстано́вачным | расстано́вачнай | расстано́вачным | расстано́вачных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)