патэнцыява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
патэнцыява́ны |
патэнцыява́ная |
патэнцыява́нае |
патэнцыява́ныя |
| Р. |
патэнцыява́нага |
патэнцыява́най
патэнцыява́нае |
патэнцыява́нага |
патэнцыява́ных |
| Д. |
патэнцыява́наму |
патэнцыява́най |
патэнцыява́наму |
патэнцыява́ным |
| В. |
патэнцыява́ны (неадуш.)
патэнцыява́нага (адуш.) |
патэнцыява́ную |
патэнцыява́нае |
патэнцыява́ныя (неадуш.)
патэнцыява́ных (адуш.) |
| Т. |
патэнцыява́ным |
патэнцыява́най
патэнцыява́наю |
патэнцыява́ным |
патэнцыява́нымі |
| М. |
патэнцыява́ным |
патэнцыява́най |
патэнцыява́ным |
патэнцыява́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
патэнцыява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
патэнцыява́ны |
патэнцыява́ная |
патэнцыява́нае |
патэнцыява́ныя |
| Р. |
патэнцыява́нага |
патэнцыява́най
патэнцыява́нае |
патэнцыява́нага |
патэнцыява́ных |
| Д. |
патэнцыява́наму |
патэнцыява́най |
патэнцыява́наму |
патэнцыява́ным |
| В. |
патэнцыява́ны (неадуш.)
патэнцыява́нага (адуш.) |
патэнцыява́ную |
патэнцыява́нае |
патэнцыява́ныя (неадуш.)
патэнцыява́ных (адуш.) |
| Т. |
патэнцыява́ным |
патэнцыява́най
патэнцыява́наю |
патэнцыява́ным |
патэнцыява́нымі |
| М. |
патэнцыява́ным |
патэнцыява́най |
патэнцыява́ным |
патэнцыява́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
патэнцыя́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
патэнцыя́л |
| Р. |
патэнцыя́лу |
| Д. |
патэнцыя́лу |
| В. |
патэнцыя́л |
| Т. |
патэнцыя́лам |
| М. |
патэнцыя́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
патэнцыяламе́тр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
патэнцыяламе́тр |
патэнцыяламе́тры |
| Р. |
патэнцыяламе́тра |
патэнцыяламе́траў |
| Д. |
патэнцыяламе́тру |
патэнцыяламе́трам |
| В. |
патэнцыяламе́тр |
патэнцыяламе́тры |
| Т. |
патэнцыяламе́трам |
патэнцыяламе́трамі |
| М. |
патэнцыяламе́тры |
патэнцыяламе́трах |
Крыніцы:
piskunou2012.
патэнцыяласко́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
патэнцыяласко́п |
патэнцыяласко́пы |
| Р. |
патэнцыяласко́па |
патэнцыяласко́паў |
| Д. |
патэнцыяласко́пу |
патэнцыяласко́пам |
| В. |
патэнцыяласко́п |
патэнцыяласко́пы |
| Т. |
патэнцыяласко́пам |
патэнцыяласко́памі |
| М. |
патэнцыяласко́пе |
патэнцыяласко́пах |
Крыніцы:
piskunou2012.
патэнцыя́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| патэнцыя́льна |
патэнцыя́льней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
патэнцыя́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
патэнцыя́льнасць |
| Р. |
патэнцыя́льнасці |
| Д. |
патэнцыя́льнасці |
| В. |
патэнцыя́льнасць |
| Т. |
патэнцыя́льнасцю |
| М. |
патэнцыя́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
патэнцыя́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
патэнцыя́льны |
патэнцыя́льная |
патэнцыя́льнае |
патэнцыя́льныя |
| Р. |
патэнцыя́льнага |
патэнцыя́льнай
патэнцыя́льнае |
патэнцыя́льнага |
патэнцыя́льных |
| Д. |
патэнцыя́льнаму |
патэнцыя́льнай |
патэнцыя́льнаму |
патэнцыя́льным |
| В. |
патэнцыя́льны (неадуш.)
патэнцыя́льнага (адуш.) |
патэнцыя́льную |
патэнцыя́льнае |
патэнцыя́льныя (неадуш.)
патэнцыя́льных (адуш.) |
| Т. |
патэнцыя́льным |
патэнцыя́льнай
патэнцыя́льнаю |
патэнцыя́льным |
патэнцыя́льнымі |
| М. |
патэнцыя́льным |
патэнцыя́льнай |
патэнцыя́льным |
патэнцыя́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.