патэнцыява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. патэнцыява́ны патэнцыява́ная патэнцыява́нае патэнцыява́ныя
Р. патэнцыява́нага патэнцыява́най
патэнцыява́нае		 патэнцыява́нага патэнцыява́ных
Д. патэнцыява́наму патэнцыява́най патэнцыява́наму патэнцыява́ным
В. патэнцыява́ны (неадуш.)
патэнцыява́нага (адуш.)		 патэнцыява́ную патэнцыява́нае патэнцыява́ныя (неадуш.)
патэнцыява́ных (адуш.)
Т. патэнцыява́ным патэнцыява́най
патэнцыява́наю		 патэнцыява́ным патэнцыява́нымі
М. патэнцыява́ным патэнцыява́най патэнцыява́ным патэнцыява́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)