нязгра́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязгра́бны |
нязгра́бная |
нязгра́бнае |
нязгра́бныя |
| Р. |
нязгра́бнага |
нязгра́бнай нязгра́бнае |
нязгра́бнага |
нязгра́бных |
| Д. |
нязгра́бнаму |
нязгра́бнай |
нязгра́бнаму |
нязгра́бным |
| В. |
нязгра́бны (неадуш.) нязгра́бнага (адуш.) |
нязгра́бную |
нязгра́бнае |
нязгра́бныя (неадуш.) нязгра́бных (адуш.) |
| Т. |
нязгра́бным |
нязгра́бнай нязгра́бнаю |
нязгра́бным |
нязгра́бнымі |
| М. |
нязгра́бным |
нязгра́бнай |
нязгра́бным |
нязгра́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нязгра́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нязгра́йнасць |
| Р. |
нязгра́йнасці |
| Д. |
нязгра́йнасці |
| В. |
нязгра́йнасць |
| Т. |
нязгра́йнасцю |
| М. |
нязгра́йнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязгра́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нязгра́йнік |
нязгра́йнікі |
| Р. |
нязгра́йніка |
нязгра́йнікаў |
| Д. |
нязгра́йніку |
нязгра́йнікам |
| В. |
нязгра́йніка |
нязгра́йнікаў |
| Т. |
нязгра́йнікам |
нязгра́йнікамі |
| М. |
нязгра́йніку |
нязгра́йніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязгра́йніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нязгра́йніца |
нязгра́йніцы |
| Р. |
нязгра́йніцы |
нязгра́йніц |
| Д. |
нязгра́йніцы |
нязгра́йніцам |
| В. |
нязгра́йніцу |
нязгра́йніц |
| Т. |
нязгра́йніцай нязгра́йніцаю |
нязгра́йніцамі |
| М. |
нязгра́йніцы |
нязгра́йніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязгра́я
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нязгра́я |
нязгра́і |
| Р. |
нязгра́і |
нязгра́й |
| Д. |
нязгра́і |
нязгра́ям |
| В. |
нязгра́ю |
нязгра́й |
| Т. |
нязгра́яй нязгра́яю |
нязгра́ямі |
| М. |
нязгра́і |
нязгра́ях |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязгрэ́ба
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нязгрэ́ба |
нязгрэ́бы |
| Р. |
нязгрэ́бы |
нязгрэ́б |
| Д. |
нязгрэ́бе |
нязгрэ́бам |
| В. |
нязгрэ́бу |
нязгрэ́б |
| Т. |
нязгрэ́бай нязгрэ́баю |
нязгрэ́бамі |
| М. |
нязгрэ́бе |
нязгрэ́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
нязгрэ́ба
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нязгрэ́ба |
нязгрэ́бы |
| Р. |
нязгрэ́бы |
нязгрэ́б |
| Д. |
нязгрэ́бу |
нязгрэ́бам |
| В. |
нязгрэ́бу |
нязгрэ́б |
| Т. |
нязгрэ́бам |
нязгрэ́бамі |
| М. |
нязгрэ́бе |
нязгрэ́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.