Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

самапа́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самапа́л самапа́лы
Р. самапа́ла самапа́лаў
Д. самапа́лу самапа́лам
В. самапа́л самапа́лы
Т. самапа́лам самапа́ламі
М. самапа́ле самапа́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самапа́лам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
самапа́лам - -

Крыніцы: piskunou2012.

самапа́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самапа́льнік самапа́льнікі
Р. самапа́льніка самапа́льнікаў
Д. самапа́льніку самапа́льнікам
В. самапа́льніка самапа́льнікаў
Т. самапа́льнікам самапа́льнікамі
М. самапа́льніку самапа́льніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самапа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самапа́льны самапа́льная самапа́льнае самапа́льныя
Р. самапа́льнага самапа́льнай
самапа́льнае		 самапа́льнага самапа́льных
Д. самапа́льнаму самапа́льнай самапа́льнаму самапа́льным
В. самапа́льны (неадуш.)
самапа́льнага (адуш.)		 самапа́льную самапа́льнае самапа́льныя (неадуш.)
самапа́льных (адуш.)
Т. самапа́льным самапа́льнай
самапа́льнаю		 самапа́льным самапа́льнымі
М. самапа́льным самапа́льнай самапа́льным самапа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

самапарады́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самапарады́йны самапарады́йная самапарады́йнае самапарады́йныя
Р. самапарады́йнага самапарады́йнай
самапарады́йнае		 самапарады́йнага самапарады́йных
Д. самапарады́йнаму самапарады́йнай самапарады́йнаму самапарады́йным
В. самапарады́йны (неадуш.)
самапарады́йнага (адуш.)		 самапарады́йную самапарады́йнае самапарады́йныя (неадуш.)
самапарады́йных (адуш.)
Т. самапарады́йным самапарады́йнай
самапарады́йнаю		 самапарады́йным самапарады́йнымі
М. самапарады́йным самапарады́йнай самапарады́йным самапарады́йных

Крыніцы: piskunou2012.

самапартрэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самапартрэ́т самапартрэ́ты
Р. самапартрэ́та самапартрэ́таў
Д. самапартрэ́ту самапартрэ́там
В. самапартрэ́т самапартрэ́ты
Т. самапартрэ́там самапартрэ́тамі
М. самапартрэ́це самапартрэ́тах

Крыніцы: piskunou2012.

самапа́с

‘той, хто выйшаў на ўласны хлеб’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самапа́с самапа́сы
Р. самапа́са самапа́саў
Д. самапа́су самапа́сам
В. самапа́са самапа́саў
Т. самапа́сам самапа́самі
М. самапа́се самапа́сах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

самапа́с

‘самастойнае жыццё’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. самапа́с
Р. самапа́су
Д. самапа́су
В. самапа́с
Т. самапа́сам
М. самапа́се

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

самапа́сам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
самапа́сам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самапаўтарэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самапаўтарэ́нне
Р. самапаўтарэ́ння
Д. самапаўтарэ́нню
В. самапаўтарэ́нне
Т. самапаўтарэ́ннем
М. самапаўтарэ́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.