самапа́с
‘самастойнае жыццё’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самапа́с | |
| самапа́су | |
| самапа́су | |
| самапа́с | |
| самапа́сам | |
| самапа́се |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)