рухомагру́дыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
рухомагру́дыя |
| Р. |
рухомагру́дых |
| Д. |
рухомагру́дым |
| В. |
рухомагру́дых |
| Т. |
рухомагру́дымі |
| М. |
рухомагру́дых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рухо́масць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рухо́масць |
| Р. |
рухо́масці |
| Д. |
рухо́масці |
| В. |
рухо́масць |
| Т. |
рухо́масцю |
| М. |
рухо́масці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рухо́мы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рухо́мы |
рухо́мая |
рухо́мае |
рухо́мыя |
| Р. |
рухо́мага |
рухо́май рухо́мае |
рухо́мага |
рухо́мых |
| Д. |
рухо́маму |
рухо́май |
рухо́маму |
рухо́мым |
| В. |
рухо́мы (неадуш.) рухо́мага (адуш.) |
рухо́мую |
рухо́мае |
рухо́мыя (неадуш.) рухо́мых (адуш.) |
| Т. |
рухо́мым |
рухо́май рухо́маю |
рухо́мым |
рухо́мымі |
| М. |
рухо́мым |
рухо́май |
рухо́мым |
рухо́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ру́хча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ру́хча |
| Р. |
Ру́хчы |
| Д. |
Ру́хчы |
| В. |
Ру́хчу |
| Т. |
Ру́хчай Ру́хчаю |
| М. |
Ру́хчы |
руці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
руці́н |
| Р. |
руці́ну |
| Д. |
руці́ну |
| В. |
руці́н |
| Т. |
руці́нам |
| М. |
руці́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
руці́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
руці́на |
| Р. |
руці́ны |
| Д. |
руці́не |
| В. |
руці́ну |
| Т. |
руці́най руці́наю |
| М. |
руці́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
руцінё́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
руцінё́р |
руцінё́ры |
| Р. |
руцінё́ра |
руцінё́раў |
| Д. |
руцінё́ру |
руцінё́рам |
| В. |
руцінё́ра |
руцінё́раў |
| Т. |
руцінё́рам |
руцінё́рамі |
| М. |
руцінё́ру |
руцінё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
руцінё́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
руцінё́рка |
руцінё́ркі |
| Р. |
руцінё́ркі |
руцінё́рак |
| Д. |
руцінё́рцы |
руцінё́ркам |
| В. |
руцінё́рку |
руцінё́рак |
| Т. |
руцінё́ркай руцінё́ркаю |
руцінё́ркамі |
| М. |
руцінё́рцы |
руцінё́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.