Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
агдёжзйклмнопрстфхцчш

ментузо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ментузо́вы ментузо́вая ментузо́вае ментузо́выя
Р. ментузо́вага ментузо́вай
ментузо́вае		 ментузо́вага ментузо́вых
Д. ментузо́ваму ментузо́вай ментузо́ваму ментузо́вым
В. ментузо́вы (неадуш.)
ментузо́вага (адуш.)		 ментузо́вую ментузо́вае ментузо́выя (неадуш.)
ментузо́вых (адуш.)
Т. ментузо́вым ментузо́вай
ментузо́ваю		 ментузо́вым ментузо́вымі
М. ментузо́вым ментузо́вай ментузо́вым ментузо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

менуэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. менуэ́т менуэ́ты
Р. менуэ́та менуэ́таў
Д. менуэ́ту менуэ́там
В. менуэ́т менуэ́ты
Т. менуэ́там менуэ́тамі
М. менуэ́це менуэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

менуэ́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. менуэ́тны менуэ́тная менуэ́тнае менуэ́тныя
Р. менуэ́тнага менуэ́тнай
менуэ́тнае		 менуэ́тнага менуэ́тных
Д. менуэ́тнаму менуэ́тнай менуэ́тнаму менуэ́тным
В. менуэ́тны (неадуш.)
менуэ́тнага (адуш.)		 менуэ́тную менуэ́тнае менуэ́тныя (неадуш.)
менуэ́тных (адуш.)
Т. менуэ́тным менуэ́тнай
менуэ́тнаю		 менуэ́тным менуэ́тнымі
М. менуэ́тным менуэ́тнай менуэ́тным менуэ́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ме́нцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ме́нцік ме́нцікі
Р. ме́нціка ме́нцікаў
Д. ме́нціку ме́нцікам
В. ме́нцік ме́нцікі
Т. ме́нцікам ме́нцікамі
М. ме́нціку ме́нціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

меншаві́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. меншаві́зм
Р. меншаві́зму
Д. меншаві́зму
В. меншаві́зм
Т. меншаві́змам
М. меншаві́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

меншаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. меншаві́к меншавікі́
Р. меншавіка́ меншавіко́ў
Д. меншавіку́ меншавіка́м
В. меншавіка́ меншавіко́ў
Т. меншавіко́м меншавіка́мі
М. меншавіку́ меншавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

меншаві́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. меншаві́цкі меншаві́цкая меншаві́цкае меншаві́цкія
Р. меншаві́цкага меншаві́цкай
меншаві́цкае		 меншаві́цкага меншаві́цкіх
Д. меншаві́цкаму меншаві́цкай меншаві́цкаму меншаві́цкім
В. меншаві́цкі (неадуш.)
меншаві́цкага (адуш.)		 меншаві́цкую меншаві́цкае меншаві́цкія (неадуш.)
меншаві́цкіх (адуш.)
Т. меншаві́цкім меншаві́цкай
меншаві́цкаю		 меншаві́цкім меншаві́цкімі
М. меншаві́цкім меншаві́цкай меншаві́цкім меншаві́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

меншаві́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. меншаві́чка меншаві́чкі
Р. меншаві́чкі меншаві́чак
Д. меншаві́чцы меншаві́чкам
В. меншаві́чку меншаві́чак
Т. меншаві́чкай
меншаві́чкаю		 меншаві́чкамі
М. меншаві́чцы меншаві́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

ме́ншанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ме́ншанне
Р. ме́ншання
Д. ме́ншанню
В. ме́ншанне
Т. ме́ншаннем
М. ме́ншанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ме́ншанькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́ншанькі ме́ншанькая ме́ншанькае ме́ншанькія
Р. ме́ншанькага ме́ншанькай
ме́ншанькае		 ме́ншанькага ме́ншанькіх
Д. ме́ншанькаму ме́ншанькай ме́ншанькаму ме́ншанькім
В. ме́ншанькі (неадуш.)
ме́ншанькага (адуш.)		 ме́ншанькую ме́ншанькае ме́ншанькія (неадуш.)
ме́ншанькіх (адуш.)
Т. ме́ншанькім ме́ншанькай
ме́ншанькаю		 ме́ншанькім ме́ншанькімі
М. ме́ншанькім ме́ншанькай ме́ншанькім ме́ншанькіх

Крыніцы: piskunou2012.