ме́нцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ме́нцік ме́нцікі
Р. ме́нціка ме́нцікаў
Д. ме́нціку ме́нцікам
В. ме́нцік ме́нцікі
Т. ме́нцікам ме́нцікамі
М. ме́нціку ме́нціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)