ха́рканы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ха́рканы |
ха́рканая |
ха́рканае |
ха́рканыя |
Р. |
ха́рканага |
ха́рканай ха́рканае |
ха́рканага |
ха́рканых |
Д. |
ха́рканаму |
ха́рканай |
ха́рканаму |
ха́рканым |
В. |
ха́рканы (неадуш.) ха́рканага (адуш.) |
ха́рканую |
ха́рканае |
ха́рканыя (неадуш.) ха́рканых (адуш.) |
Т. |
ха́рканым |
ха́рканай ха́рканаю |
ха́рканым |
ха́рканымі |
М. |
ха́рканым |
ха́рканай |
ха́рканым |
ха́рканых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ха́ркаў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ха́ркаў |
Р. |
Ха́ркава |
Д. |
Ха́ркаву |
В. |
Ха́ркаў |
Т. |
Ха́ркавам |
М. |
Ха́ркаве |
Ха́ркаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ха́ркаўка |
Р. |
Ха́ркаўкі |
Д. |
Ха́ркаўцы |
В. |
Ха́ркаўку |
Т. |
Ха́ркаўкай Ха́ркаўкаю |
М. |
Ха́ркаўцы |
ха́ркаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ха́ркаю |
ха́ркаем |
2-я ас. |
ха́ркаеш |
ха́ркаеце |
3-я ас. |
ха́ркае |
ха́ркаюць |
Прошлы час |
м. |
ха́ркаў |
ха́ркалі |
ж. |
ха́ркала |
н. |
ха́ркала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ха́ркай |
ха́ркайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ха́ркаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ха́ркі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
ха́ркі |
Р. |
ха́ркаў |
Д. |
ха́ркам |
В. |
ха́ркі |
Т. |
ха́ркамі |
М. |
ха́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ха́ркі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ха́ркі |
Р. |
Ха́рак Ха́ркаў |
Д. |
Ха́ркам |
В. |
Ха́ркі |
Т. |
Ха́ркамі |
М. |
Ха́рках |
Харкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Харкі́ |
Р. |
Харко́ў |
Д. |
Харка́м |
В. |
Харкі́ |
Т. |
Харка́мі |
М. |
Харка́х |
ха́ркнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ха́ркну |
ха́ркнем |
2-я ас. |
ха́ркнеш |
ха́ркнеце |
3-я ас. |
ха́ркне |
ха́ркнуць |
Прошлы час |
м. |
ха́ркнуў |
ха́ркнулі |
ж. |
ха́ркнула |
н. |
ха́ркнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
ха́ркні |
ха́ркніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ха́ркнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
харко́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
харко́та |
Р. |
харко́ты |
Д. |
харко́це |
В. |
харко́ту |
Т. |
харко́тай харко́таю |
М. |
харко́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.