Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

паранама́зія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. паранама́зія
Р. паранама́зіі
Д. паранама́зіі
В. паранама́зію
Т. паранама́зіяй
паранама́зіяю
М. паранама́зіі

Крыніцы: piskunou2012.

паранарма́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паранарма́льны паранарма́льная паранарма́льнае паранарма́льныя
Р. паранарма́льнага паранарма́льнай
паранарма́льнае		 паранарма́льнага паранарма́льных
Д. паранарма́льнаму паранарма́льнай паранарма́льнаму паранарма́льным
В. паранарма́льны (неадуш.)
паранарма́льнага (адуш.)		 паранарма́льную паранарма́льнае паранарма́льныя (неадуш.)
паранарма́льных (адуш.)
Т. паранарма́льным паранарма́льнай
паранарма́льнаю		 паранарма́льным паранарма́льнымі
М. паранарма́льным паранарма́льнай паранарма́льным паранарма́льных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

пара́начнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пара́начнік пара́начнікі
Р. пара́начніка пара́начнікаў
Д. пара́начніку пара́начнікам
В. пара́начніка пара́начнікаў
Т. пара́начнікам пара́начнікамі
М. пара́начніку пара́начніках

Крыніцы: piskunou2012.

параная́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. параная́льнасць
Р. параная́льнасці
Д. параная́льнасці
В. параная́льнасць
Т. параная́льнасцю
М. параная́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

параная́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. параная́льны параная́льная параная́льнае параная́льныя
Р. параная́льнага параная́льнай
параная́льнае		 параная́льнага параная́льных
Д. параная́льнаму параная́льнай параная́льнаму параная́льным
В. параная́льны (неадуш.)
параная́льнага (адуш.)		 параная́льную параная́льнае параная́льныя (неадуш.)
параная́льных (адуш.)
Т. параная́льным параная́льнай
параная́льнаю		 параная́льным параная́льнымі
М. параная́льным параная́льнай параная́льным параная́льных

Крыніцы: piskunou2012.

паранго́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. паранго́н
Р. паранго́на
Д. паранго́ну
В. паранго́н
Т. паранго́нам
М. паранго́не

Крыніцы: piskunou2012.

паранджа́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. паранджа́ паранджы́
Р. паранджы́ паранджэ́й
Д. паранджы́ паранджа́м
В. паранджу́ паранджы́
Т. паранджо́й
паранджо́ю		 паранджа́мі
М. паранджы́ паранджа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паранекро́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паранекро́з паранекро́зы
Р. паранекро́зу паранекро́заў
Д. паранекро́зу паранекро́зам
В. паранекро́з паранекро́зы
Т. паранекро́зам паранекро́замі
М. паранекро́зе паранекро́зах

Крыніцы: piskunou2012.

пара́нена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пара́нена - -

пара́ненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пара́ненасць
Р. пара́ненасці
Д. пара́ненасці
В. пара́ненасць
Т. пара́ненасцю
М. пара́ненасці

Крыніцы: piskunou2012.