пара́начнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пара́начнік | пара́начнікі | |
| пара́начніка | пара́начнікаў | |
| пара́начніку | пара́начнікам | |
| пара́начніка | пара́начнікаў | |
| пара́начнікам | пара́начнікамі | |
| пара́начніку | пара́начніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)