разваро́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разваро́чаны |
разваро́чаная |
разваро́чанае |
разваро́чаныя |
| Р. |
разваро́чанага |
разваро́чанай разваро́чанае |
разваро́чанага |
разваро́чаных |
| Д. |
разваро́чанаму |
разваро́чанай |
разваро́чанаму |
разваро́чаным |
| В. |
разваро́чаны (неадуш.) разваро́чанага (адуш.) |
разваро́чаную |
разваро́чанае |
разваро́чаныя (неадуш.) разваро́чаных (адуш.) |
| Т. |
разваро́чаным |
разваро́чанай разваро́чанаю |
разваро́чаным |
разваро́чанымі |
| М. |
разваро́чаным |
разваро́чанай |
разваро́чаным |
разваро́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
разваро́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разваро́чаны |
разваро́чаная |
разваро́чанае |
разваро́чаныя |
| Р. |
разваро́чанага |
разваро́чанай разваро́чанае |
разваро́чанага |
разваро́чаных |
| Д. |
разваро́чанаму |
разваро́чанай |
разваро́чанаму |
разваро́чаным |
| В. |
разваро́чаны (неадуш.) разваро́чанага (адуш.) |
разваро́чаную |
разваро́чанае |
разваро́чаныя (неадуш.) разваро́чаных (адуш.) |
| Т. |
разваро́чаным |
разваро́чанай разваро́чанаю |
разваро́чаным |
разваро́чанымі |
| М. |
разваро́чаным |
разваро́чанай |
разваро́чаным |
разваро́чаных |
Кароткая форма: разваро́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
разваро́чаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разваро́чаю |
разваро́чаем |
| 2-я ас. |
разваро́чаеш |
разваро́чаеце |
| 3-я ас. |
разваро́чае |
разваро́чаюць |
| Прошлы час |
| м. |
разваро́чаў |
разваро́чалі |
| ж. |
разваро́чала |
| н. |
разваро́чала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разваро́чай |
разваро́чайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разваро́чаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разваро́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разваро́чванне |
| Р. |
разваро́чвання |
| Д. |
разваро́чванню |
| В. |
разваро́чванне |
| Т. |
разваро́чваннем |
| М. |
разваро́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
разваро́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разваро́чваюся |
разваро́чваемся |
| 2-я ас. |
разваро́чваешся |
разваро́чваецеся |
| 3-я ас. |
разваро́чваецца |
разваро́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разваро́чваўся |
разваро́чваліся |
| ж. |
разваро́чвалася |
| н. |
разваро́чвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разваро́чвайся |
разваро́чвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разваро́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разваро́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разваро́чваю |
разваро́чваем |
| 2-я ас. |
разваро́чваеш |
разваро́чваеце |
| 3-я ас. |
разваро́чвае |
разваро́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разваро́чваў |
разваро́чвалі |
| ж. |
разваро́чвала |
| н. |
разваро́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разваро́чвай |
разваро́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разваро́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
развару́шанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
развару́шанасць |
| Р. |
развару́шанасці |
| Д. |
развару́шанасці |
| В. |
развару́шанасць |
| Т. |
развару́шанасцю |
| М. |
развару́шанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
развару́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
развару́шаны |
развару́шаная |
развару́шанае |
развару́шаныя |
| Р. |
развару́шанага |
развару́шанай развару́шанае |
развару́шанага |
развару́шаных |
| Д. |
развару́шанаму |
развару́шанай |
развару́шанаму |
развару́шаным |
| В. |
развару́шаны (неадуш.) развару́шанага (адуш.) |
развару́шаную |
развару́шанае |
развару́шаныя (неадуш.) развару́шаных (адуш.) |
| Т. |
развару́шаным |
развару́шанай развару́шанаю |
развару́шаным |
развару́шанымі |
| М. |
развару́шаным |
развару́шанай |
развару́шаным |
развару́шаных |
Кароткая форма: развару́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
развару́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
развару́шванне |
| Р. |
развару́швання |
| Д. |
развару́шванню |
| В. |
развару́шванне |
| Т. |
развару́шваннем |
| М. |
развару́шванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.