разваро́чаны
прыметнік, адносны
| разваро́чаны | разваро́чаная | разваро́чанае | разваро́чаныя | |
| разваро́чанага | разваро́чанай разваро́чанае |
разваро́чанага | разваро́чаных | |
| разваро́чанаму | разваро́чанай | разваро́чанаму | разваро́чаным | |
| разваро́чаны ( разваро́чанага ( |
разваро́чаную | разваро́чанае | разваро́чаныя ( разваро́чаных ( |
|
| разваро́чаным | разваро́чанай разваро́чанаю |
разваро́чаным | разваро́чанымі | |
| разваро́чаным | разваро́чанай | разваро́чаным | разваро́чаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)