Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
аоуыэ

друі́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. друі́д друі́ды
Р. друі́да друі́даў
Д. друі́ду друі́дам
В. друі́да друі́даў
Т. друі́дам друі́дамі
М. друі́дзе друі́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

друіды́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. друіды́зм
Р. друіды́зму
Д. друіды́зму
В. друіды́зм
Т. друіды́змам
М. друіды́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

друіды́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. друіды́чны друіды́чная друіды́чнае друіды́чныя
Р. друіды́чнага друіды́чнай
друіды́чнае		 друіды́чнага друіды́чных
Д. друіды́чнаму друіды́чнай друіды́чнаму друіды́чным
В. друіды́чны (неадуш.)
друіды́чнага (адуш.)		 друіды́чную друіды́чнае друіды́чныя (неадуш.)
друіды́чных (адуш.)
Т. друіды́чным друіды́чнай
друіды́чнаю		 друіды́чным друіды́чнымі
М. друіды́чным друіды́чнай друіды́чным друіды́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Дру́йка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дру́йка
Р. Дру́йкі
Д. Дру́йцы
В. Дру́йку
Т. Дру́йкай
Дру́йкаю
М. Дру́йцы

Дру́йск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дру́йск
Р. Дру́йска
Д. Дру́йску
В. Дру́йск
Т. Дру́йскам
М. Дру́йску

дру́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дру́йскі дру́йская дру́йскае дру́йскія
Р. дру́йскага дру́йскай
дру́йскае		 дру́йскага дру́йскіх
Д. дру́йскаму дру́йскай дру́йскаму дру́йскім
В. дру́йскі (неадуш.)
дру́йскага (адуш.)		 дру́йскую дру́йскае дру́йскія (неадуш.)
дру́йскіх (адуш.)
Т. дру́йскім дру́йскай
дру́йскаю		 дру́йскім дру́йскімі
М. дру́йскім дру́йскай дру́йскім дру́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

дру́к

‘выдавецкая і друкарская справа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дру́к
Р. дру́ку
Д. дру́ку
В. дру́к
Т. дру́кам
М. дру́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

дру́к

‘палка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дру́к друкі́
Р. друка́ друко́ў
Д. друку́ друка́м
В. дру́к друкі́
Т. друко́м друка́мі
М. друку́ друка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Дру́кава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дру́кава
Р. Дру́кава
Д. Дру́каву
В. Дру́кава
Т. Дру́кавам
М. Дру́каве

друкава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. друкава́льны друкава́льная друкава́льнае друкава́льныя
Р. друкава́льнага друкава́льнай
друкава́льнае		 друкава́льнага друкава́льных
Д. друкава́льнаму друкава́льнай друкава́льнаму друкава́льным
В. друкава́льны (неадуш.)
друкава́льнага (адуш.)		 друкава́льную друкава́льнае друкава́льныя (неадуш.)
друкава́льных (адуш.)
Т. друкава́льным друкава́льнай
друкава́льнаю		 друкава́льным друкава́льнымі
М. друкава́льным друкава́льнай друкава́льным друкава́льных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.