Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бункеро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бункеро́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бу́нт

‘звязак, стос’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

бу́нт

‘паўстанне, мяцеж’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

бунтава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

бунтава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бунтава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бунтавы́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бунтавы́	бунтава́я	бунтаво́е	бунтавы́я
Р.	бунтаво́га	бунтаво́й бунтаво́е	бунтаво́га	бунтавы́х
Д.	бунтаво́му	бунтаво́й	бунтаво́му	бунтавы́м
В.	бунтавы́ (неадуш.) бунтаво́га (адуш.)	бунтаву́ю	бунтаво́е	бунтавы́я (неадуш.) бунтавы́х (адуш.)
Т.	бунтавы́м	бунтаво́й бунтаво́ю	бунтавы́м	бунтавы́мі
М.	бунтавы́м	бунтаво́й	бунтавы́м	бунтавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

бунтані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

бунта́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum